Η κ. Γαλάνη είναι απόφοιτος του Τμήματος  Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Μετά το πέρας των σπουδών της στην Πάτρα, συνέχισε το ταξίδι της γνώσης στο εξωτερικό. Συγκεκριμένα, έλαβε MSc στα Χρηματοοικονομικά από το London Business School, MBA από το Purdue University καθώς και έναν ακόμη μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στα Πληροφοριακά Συστήματα από το London School of Economics. Αδιαμφισβήτητα λόγω της πολύπλευρης προσέγγισης του επιστημονικού της πεδίου έχει υιοθετήσει στην καθημερινότητα της το πρότυπο της δια βίου μάθησης.

Ως απόρροια των σπουδών της η κ. Γαλάνη έχτισε μία εξαίρετη καριέρα στο εξωτερικό. Εργάστηκε σε εταιρείες ανά τον Πλανήτη όπως πχ στην Raytheon Technologies στην Αμερική και Γαλλία. Ξεκίνησε να εργάζεται στην American Express πριν από 16 χρόνια σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα διαχείρισης. Για την συνεισφορά της στην Εταιρεία τιμήθηκε με το βραβείο President’s Club το 2006 καθώς και με τα βραβεία Leadership 2008, 2015 και 2017. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου στην American Express Bank Russia και στην American Express Payments Europe.

Παράλληλα με την καριέρα της, δημιούργησε την δική της οικογένεια στο Λονδίνο. Όπως εκμυστηρεύτηκε η ίδια, τα φοιτητικά της χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ήταν η αφετηρία και για την προσωπική της ζωή αφού παντρεύτηκε συμφοιτητή της. Της αρέσουν οι ξένες γλώσσες και το τένις. Ασχολείται ενεργά με θέματα σχετικά με την ισότητα των δύο φύλων. Τέλος, το 2021 τιμήθηκε με το βραβείο Advocate for Women ΕΜΕΑ από τον οργανισμό Women in Payments.

Ακολουθεί συνέντευξη της κ. Γαλάνη για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:

 1.Μοιραστείτε μαζί μας τις εικόνες-αναμνήσεις που σας έρχονται στο μυαλό, όταν ακούτε ή διαβάζετε για το Πανεπιστήμιο Πατρών όπου και αποφοιτήσατε.

Β.Γ.: Άπειρες εικόνες στριφογυρίζουν το μυαλό μου, αρχίζοντας με το λεωφορείο νούμερο 6, στην αφετηρία. Οδός Παναχαϊκού και μετά Πλατεία Αγίας Λαύρας, η πρώτη φορά που ζούσα μόνη. Κτίρια Πολυτεχνικής, εργαστήρια Ηλεκτρονικών στο κτίριο Β, υπολογιστικό κέντρο με Perkin-Elmer και Vax. Εξεταστικές, πολλές σημειώσεις, το βασίλειο της φωτοτυπίας. Βαθιές φιλίες που κρατάνε ως τώρα, ομαδική δουλειά, μουσική από κασέτες και κινηματογράφος. Κοινωνική ωρίμανση μέσα από νεανικά λάθη, χάραξη καινούριων οριζόντων χάρη σε προικισμένους καθηγητές και χαρισματικούς αξέχαστους συμφοιτητές.

2.Σκεφτήκατε να δημιουργήσετε κάποιο reunion ή συμμετείχατε σε κάποιο? Ποια τα συναισθήματά σας?

Β.Γ.: Η ζωή στη Πάτρα αποτέλεσε ουσιαστικά αφετηρία όχι μόνο της επαγγελματικής αλλά και της οικογενειακής ζωής μου καθότι παντρεύτηκα συμφοιτητή μου. Σκεφτήκαμε αρκετές φορές να κάνουμε κάποιο reunion, το έχουμε πραγματοποιήσει σε μικρή κλίμακα μόνο. Έχουμε πολλούς καλούς φίλους από την Πάτρα κοντά μας στο Λονδίνο, στην Αμερική και στην Ελλάδα, έχουν γίνει πια κουμπάροι, συνοδοιπόροι, μέντορες, ένα παντοτινό δίκτυο υποστήριξης, οικογένεια. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν φέρει κοντά μας κι άλλους πολλούς συμφοιτητές που τους είχαμε χάσει. Η κάθε συνεύρεση είναι γεγονός ανεκτίμητο – αναμνήσεις, εκμυστηρεύσεις, μοιρασμένες έγνοιες από τη μια, εξερεύνηση προσωπική, κοινωνική κι επαγγελματική και καινούρια πλάνα από την άλλη. Συνεχής ροή ιδεών, συνεχής προτροπή για το επόμενο βήμα.

3.Στην καριέρα σας έχετε αποσπάσει πολλά βραβεία και διακρίσεις για τη συνεισφορά σας στην πολυεθνική εταιρεία American Express. Μιλήστε μας για την καθημερινότητά σας όπως και για τις δυσκολίες που απορρέουν για μία γυναίκα λόγω των πολλαπλών ρόλων του συνδυασμού καριέρα- οικογένεια.

Β.Γ.: Πριν από την πανδημία ταξίδευα για δουλειά σχεδόν κάθε εβδομάδα . Δυστυχώς, δεν είχα την πολυτέλεια να μπορώ να στηριχτώ στην βοήθεια της ευρύτερης οικογένειας, αφού ζούμε μακριά από τους δικούς μας στο Λονδίνο. Ακολουθώ λοιπόν κάποιες βασικές αρχές επιβίωσης όπως (α) η οικογένεια και οι φίλοι μου προτεραιότητα, πάντα και πάνω από όλα, ακόμη κι αν καταφέρνω να βρεθώ κοντά τους μόνο για 24 ώρες (β) ζητώ βοήθεια όποτε τη χρειάζομαι, για παράδειγμα: μου αρέσει πολύ να έχω κόσμο στο σπίτι αλλά δε χρειάζεται να μαγειρεύω τα πάντα μόνη μου (γ) αναζητάω ‘δεκαράκια’ μόνο εκεί που είναι απαραίτητα, αλλιώς πείθω τον εαυτό μου ότι και τα ‘πενταράκια’ είναι πάνω από τη βάση τόσο στη δουλειά όσο και στην προσωπική ζωή. Για να είμαι ειλικρινής, δεν τα καταφέρνω πάντα με αυτή την αρχή!  (δ) η έννοια του drop the ball: καθημερινά, κάποια πράγματα δε θα προλάβω να τα κάνω, αποφασίζω από πριν ποια και τα ανακοινώνω. Δίνω έτσι άδεια στον εαυτό μου να σταματήσει και φροντίζω οι γύρω μου να οργανώνονται ανάλογα και να ξέρουν τι να περιμένουν από εμένα. Τέλος (ε) προσπαθώ κάθε μέρα, κάθε εβδομάδα, κάθε μήνα να έχω δικό μου προσωπικό χρόνο ή χρόνο σκέψης, έστω και 15 λεπτά την ημέρα. Για να μπορώ να βάζω το μυαλό μου σε τάξη.

4. Με αφορμή τις οικονομικές επιπτώσεις που σχετίζονται με την πανδημία που βιώνουμε, θα θέλαμε να μοιραστείτε μαζί μας σκέψεις σας για τη συνέχεια. Τί σας φοβίζει και τί σας γεμίζει με αισιοδοξία για το μέλλον?

Β.Γ.: Παραμένω αισιόδοξη. Η πανδημία μας έμαθε πολλά, πώς να κάνουμε παύσεις, πώς να υποστηρίζουμε πάλι ο ένας τον άλλο, πώς να εκτιμάμε την κάθε μέρα. Όσοι επιβιώσαμε γίναμε πιο δυνατοί, ήρθαμε πιο κοντά, ανακαλύψαμε καινούριους ορίζοντες, γίναμε πιο στοχευμένοι στις επιλογές μας και στη χρήση του χρόνου μας. Προτεραιότητα για μένα παραμένει η ενδυνάμωση και προβολή των γυναικών και άλλων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, όπως τα άτομα με αναπηρίες  στην επιστήμη και η ουσιαστική εφαρμογή της αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης όχι μόνο σε θέματα εργασίας αλλά και κοινωνικής ένταξης. Μentoring προσαρμοσμένο σε συγκεκριμένες ανάγκες, ειλικρινές feedback, αναζήτηση και δημιουργία ευκαιριών είναι τα βασικά όπλα για αυτή την προσπάθεια.

Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών