Διαβάστε περισσότερα
Η μεγάλη οικογένεια των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών συνεχώς διευρύνεται. Σήμερα αριθμεί πλέον των 16.000 αποφοίτων που μέσω του ισχυρού δικτύου που έχει αναπτύξει το ακαδημαϊκό μας ίδρυμα καταθέτουν τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και αναδεικνύουν τη μεγάλη προίκα με την οποία γέμισαν το μπαούλο της ζωής τους.
Το κοινωνικό δίκτυο των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών (https://alumni.upatras.gr) την 1η Σεπτεμβρίου του 2020 απαρτιζόταν από 1.400 μέλη και σήμερα έχει 16.062 μέλη. «Αν είστε και εσείς απόφοιτοι γίνετε μέλη του δικτύου και επωφεληθείτε τις παροχές–εκπτώσεις, αλλά και ενταχθείτε συναισθηματικά στη μεγάλη οικογένεια, που θα μας συνδέει πάντα με τα φοιτητικά χρόνια» σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση του Πανεπιστημίου.
«Αυτό που ήταν στόχος μου κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ήταν να προσπαθώ πάντα να πάρω ό,τι περισσότερο μπορούσα από κάθε μάθημα, κάθε εργαστήριο, κάθε εργασία – και αυτό σίγουρα είχε άμεση σχέση με το ότι από πολύ νωρίς είχα ερωτευτεί το αντικείμενο του μηχανικού Πληροφορικής. Και, ναι, η διαδρομή ήταν σίγουρα απαιτητική, αλλά πραγματικά την ευχαριστήθηκα, χωρίς να θεωρώ ότι στερήθηκα πράγματα σε ό,τι αφορά τη διασκέδαση ή την κοινωνική πλευρά της φοιτητικής ζωής στην Πάτρα» περιγράφει ένα από τα μέλη του δικτύου, ο Μίνως Γαροφαλάκης διευθυντής σήμερα του Ινστιτούτου Πληροφοριακών Συστημάτων (ΙΠΣΥ) στο Κέντρο Ερευνας και Καινοτομίας «Αθηνά» και καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπου επίσης διευθύνει το Εργαστήριο Τεχνολογίας Συστημάτων Λογισμικού και Δικτυακών Εφαρμογών (SoftNet). Το 1992 αποφοίτησε πρώτος από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και τον εντοπίσαμε στην ιστοσελίδα του Δικτύου του Πανεπιστημίου.
Ο Μίνως Γαροφαλάκης
Ο ίδιος προσθέτει: «Οπως είχε πει και ο Κομφούκιος, ”κάνε αυτό που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία μέρα στη ζωή σου” – πραγματικά εξαιρετική συμβουλή, διαχρονικά. Και βέβαια, στο τέλος, η προσπάθεια άξιζε τον κόπο, όπως αποδείχθηκε όταν έφυγα για το διδακτορικό μου στην Αμερική και πολύ γρήγορα διαπίστωσα πόσο καλά με είχαν προετοιμάσει τα μαθήματα και οι καθηγητές μου στην Πάτρα για αυτό το επόμενο στάδιο της επιστημονικής μου καριέρας. Αυτή είναι νομίζω άλλη μία συμβουλή που θα ήθελα να μοιραστώ με νέους φοιτητές που τώρα ξεκινούν την επιστημονική τους διαδρομή στην Πάτρα, και γενικότερα στην Ελλάδα: το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει πραγματικά πάρα πολλά να σας προσφέρει, οπότε φροντίστε να το εκμεταλλευτείτε στο έπακρο!».
Μιλώντας για τις αναμνήσεις του από την πόλη των φοιτητικών του χρόνων περιγράφει:
«Εχω πραγματικά τόσες όμορφες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα: από τις εξόδους με φίλους στα Ψηλαλώνια και στη Γεροκωστοπούλου, τα ξέφρενα γλέντια του Πατρινού Καρναβαλιού, αλλά και τα ξενύχτια διαβάζοντας για εξετάσεις, λύνοντας ασκήσεις και δουλεύοντας σε projects. Μακριά από το σπίτι, ανεξαρτητοποίηση, ρουφώντας νέα γνώση και νέες δεξιότητες, αλλά και κάνοντας νέους δεσμούς και φιλίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Από τις πιο όμορφες περιόδους στη ζωή μου, χωρίς καμία αμφιβολία!».
Η μεγάλη οικογένεια των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών συνεχώς διευρύνεται. Σήμερα αριθμεί πλέον των 16.000 αποφοίτων που μέσω του ισχυρού δικτύου που έχει αναπτύξει το ακαδημαϊκό μας ίδρυμα καταθέτουν τις προσωπικές τους ιστορίες, αλλά και αναδεικνύουν τη μεγάλη προίκα με την οποία γέμισαν το μπαούλο της ζωής τους.
Το κοινωνικό δίκτυο των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών (https://alumni.upatras.gr) την 1η Σεπτεμβρίου του 2020 απαρτιζόταν από 1.400 μέλη και σήμερα έχει 16.062 μέλη. «Αν είστε και εσείς απόφοιτοι γίνετε μέλη του δικτύου και επωφεληθείτε τις παροχές–εκπτώσεις, αλλά και ενταχθείτε συναισθηματικά στη μεγάλη οικογένεια, που θα μας συνδέει πάντα με τα φοιτητικά χρόνια» σημειώνεται στη σχετική ανακοίνωση του Πανεπιστημίου.
«Αυτό που ήταν στόχος μου κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ήταν να προσπαθώ πάντα να πάρω ό,τι περισσότερο μπορούσα από κάθε μάθημα, κάθε εργαστήριο, κάθε εργασία – και αυτό σίγουρα είχε άμεση σχέση με το ότι από πολύ νωρίς είχα ερωτευτεί το αντικείμενο του μηχανικού Πληροφορικής. Και, ναι, η διαδρομή ήταν σίγουρα απαιτητική, αλλά πραγματικά την ευχαριστήθηκα, χωρίς να θεωρώ ότι στερήθηκα πράγματα σε ό,τι αφορά τη διασκέδαση ή την κοινωνική πλευρά της φοιτητικής ζωής στην Πάτρα» περιγράφει ένα από τα μέλη του δικτύου, ο Μίνως Γαροφαλάκης διευθυντής σήμερα του Ινστιτούτου Πληροφοριακών Συστημάτων (ΙΠΣΥ) στο Κέντρο Ερευνας και Καινοτομίας «Αθηνά» και καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης, όπου επίσης διευθύνει το Εργαστήριο Τεχνολογίας Συστημάτων Λογισμικού και Δικτυακών Εφαρμογών (SoftNet). Το 1992 αποφοίτησε πρώτος από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών και τον εντοπίσαμε στην ιστοσελίδα του Δικτύου του Πανεπιστημίου.
Ο Μίνως Γαροφαλάκης
Ο ίδιος προσθέτει: «Οπως είχε πει και ο Κομφούκιος, ”κάνε αυτό που αγαπάς και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία μέρα στη ζωή σου” – πραγματικά εξαιρετική συμβουλή, διαχρονικά. Και βέβαια, στο τέλος, η προσπάθεια άξιζε τον κόπο, όπως αποδείχθηκε όταν έφυγα για το διδακτορικό μου στην Αμερική και πολύ γρήγορα διαπίστωσα πόσο καλά με είχαν προετοιμάσει τα μαθήματα και οι καθηγητές μου στην Πάτρα για αυτό το επόμενο στάδιο της επιστημονικής μου καριέρας. Αυτή είναι νομίζω άλλη μία συμβουλή που θα ήθελα να μοιραστώ με νέους φοιτητές που τώρα ξεκινούν την επιστημονική τους διαδρομή στην Πάτρα, και γενικότερα στην Ελλάδα: το ελληνικό πανεπιστήμιο έχει πραγματικά πάρα πολλά να σας προσφέρει, οπότε φροντίστε να το εκμεταλλευτείτε στο έπακρο!».
Μιλώντας για τις αναμνήσεις του από την πόλη των φοιτητικών του χρόνων περιγράφει:
«Εχω πραγματικά τόσες όμορφες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα: από τις εξόδους με φίλους στα Ψηλαλώνια και στη Γεροκωστοπούλου, τα ξέφρενα γλέντια του Πατρινού Καρναβαλιού, αλλά και τα ξενύχτια διαβάζοντας για εξετάσεις, λύνοντας ασκήσεις και δουλεύοντας σε projects. Μακριά από το σπίτι, ανεξαρτητοποίηση, ρουφώντας νέα γνώση και νέες δεξιότητες, αλλά και κάνοντας νέους δεσμούς και φιλίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Από τις πιο όμορφες περιόδους στη ζωή μου, χωρίς καμία αμφιβολία!».