Διαβάστε περισσότερα
Ο κ. Πολυχρόνης Κουτσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1974. Είναι Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών (1997), ενώ έλαβε το διδακτορικό του από το Πολυτεχνείο Κρήτης το 2002.
Ύστερα από τις σπουδές του στην Ελλάδα, ταξίδεψε στον Καναδά όπου και έμεινε για τρία χρόνια στη θέση του Επίκουρου Καθηγητή στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του McMaster University. Από το 2009 έως το 2015 ήταν Επίκουρος και έπειτα Αναπληρωτής καθηγητής στην Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Από τον Ιανουάριο του 2016 είναι Senior Lecturer στο Τμήμα Τεχνολογίας της Πληροφορίας (Information Technology) στο πανεπιστήμιο Murdoch, στην πόλη Περθ της Αυστραλίας και από το 2018 είναι διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος (Master’s by coursework) του Τμήματος. To 2021 τιμήθηκε με το βραβείο διδασκαλίας του πανεπιστημίου Murdoch (Pro Vice Chancellor Education Citation for Excellence in Enhancing Student Learning).
Στο συγγραφικό ακαδημαϊκό του έργο συγκαταλέγονται 125 ερευνητικές εργασίες πάνω στο επιστημονικό του αντικείμενο που σχετίζεται με τα Δίκτυα Υπολογιστών, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια. Μία πατέντα του αναφορικά με την εξοικονόμηση ενέργειας στα ασύρματα δίκτυα έχει αποκτηθεί από την Blackberry Limited, την κατασκευάστρια εταιρία των κινητών τηλεφώνων Blackberry.
Παράλληλα, σημαντική είναι η συμβολή του στον Πολιτισμό αφού γράφει βιβλία και θεατρικά έργα. Το πρώτο του βιβλίο το έγραψε κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Πατρών μεταξύ των φοιτητικών του δραστηριοτήτων.
Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου τα έτη 2005 και 2007 από το Υπουργείο Πολιτισμού καθώς και με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού βιβλίου 2016, για το «Μια ανάσα μόνο», το 2ο βιβλίο της «Τριλογίας της Κρήτης».
Η σειρά των αστυνομικών μυθιστορημάτων του («Αθηναϊκό Μπλουζ», «Baby Blue») με πρωταγωνιστή τον Στράτο Γαζή εκδίδεται ταυτόχρονα στην Ελλάδα (εκδόσεις Πατάκη), τις ΗΠΑ, την Αγγλία και την Αυστραλία (εκδόσεις Bitter Lemon Press). Αξίζει να αναφερθεί ότι για τα μυθιστορήματα αυτά το διάσημο λογοτεχνικό περιοδικό Publishers Weekly, στις ΗΠΑ, χαρακτήρισε τον Π. Κουτσάκη ως καλύτερο από τον Τζέιμς Ελρόι, έναν από τους σημαντικότερους αμερικανούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας.
Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί 14 μυθιστορήματά του, μία ποιητική συλλογή και ένα παιδικό βιβλίο.
Θεατρικά έργα του έχουν παιχθεί και βραβευθεί στην Νέα Υόρκη, σε άλλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς στην Αγγλία και στην Ελλάδα. Έξι θεατρικά έργα του έχουν εκδοθεί στον Καναδά. Το θεατρικό του έργο «Χωρίς Εσένα» ανέβηκε στο θέατρο Αμόρε στην Αθήνα τον Μάιο του 2008 και από το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης την άνοιξη του 2015.
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», του οποίου πρόεδρος είναι ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, έχει τιμήσει τον Π. Κουτσάκη με την ανώτατη διάκρισή του, ως εταίρο (Fellow) του ιδρύματος, για την προσφορά του στους σκοπούς του ιδρύματος μέσα από την συγγραφή του μυθιστορήματος «Όταν ήταν ευτυχισμένος» (Εκδόσεις Πατάκη, 2013) και του ομότιτλου θεατρικού έργου που τιμήθηκε με κρατικό βραβείο.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να εξερευνήσετε την ιστοσελίδα που διαθέτει: www.polkoutsakis.com
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Κουτσάκη για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Θα προτρέπατε τους νέους απόφοιτους να κρατήσουν επαφή με το κοινωνικό δίκτυο ; Και αν ναι για ποιόν λόγο ;
Π.Κ.: Γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό να νιώθει κανείς ότι ανήκει σε μια κοινότητα ανθρώπων με πλήθος κοινών εμπειριών, όπου μπορεί να βρει σημαντικές πληροφορίες ή και στήριξη στην δουλειά του.
2.Ποια είναι η πιο σημαντική φοιτητική ανάμνηση στην Πάτρα;
Π.Κ.: Νομίζω τα κουτουκάκια όπου τρώγαμε και μιλούσαμε ατέλειωτα με φίλους. Και διάφορα ευτράπελα σε ώρες εργαστηρίων και εξετάσεων.
3.Πρόσφατα τιμηθήκατε με το βραβείο διδασκαλίας του Πανεπιστημίου Murdoch. Ποιο είναι το μυστικό της καλής επικοινωνίας με τον φοιτητή;
Π.Κ.: Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από την μέρα που παρακολούθησα για πρώτη φορά πανεπιστημιακή διάλεξη, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αλλά εξακολουθώ να προσπαθώ την ώρα του μαθήματος να σκέφτομαι ως φοιτητής. Δηλαδή να προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό που διδάσκω θα ήταν απολύτως κατανοητό στον εαυτό μου αν βρισκόταν απέναντί μου και προσπαθούσε να καταλάβει. Αν δεν είμαι σίγουρος πως είναι πλήρως κατανοητό, σκέφτομαι τι παράδειγμα μπορώ να δώσω ώστε να γίνει.
4.Το συγγραφικό ακαδημαϊκό σας έργο είναι αδιαμφισβήτητα πλούσιο. Ωστόσο ως μια πολυσχιδής προσωπικότητα γράφετε βιβλία όπως και θεατρικά έργα, πολλά από αυτά έχουν βραβευθεί . Πώς καταφέρνετε να συνδυάσετε την Επιστήμη με τον Πολιτισμό ;
Π.Κ.: Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η σύντομη απάντηση είναι «δύσκολα». Η πιο αναλυτική απάντηση είναι «με ελάχιστο ύπνο». Αλλά αγαπώ βαθιά και τις δύο δουλειές μου (ακαδημαϊκή και συγγραφική), οπότε δεν παραπονιέμαι (πολύ).
5.Το πρώτο βιβλίο σας το ολοκληρώσατε κατά τη διάρκεια των σπουδών σας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Μιλήστε μας για αυτό το πρώτο εγχείρημα καθώς και για το πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε τόσο ενεργά;
Π.Κ.: Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, παρακολουθούσα ως φοιτητής στην Πάτρα στην τηλεόραση την ελληνική σημαία να καίγεται στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατά την διάρκεια επεισοδίων. Στην τηλεοπτική εκπομπή άλλοι κατακεραύνωναν εκείνους που έκαιγαν την σημαία-σύμβολο της πατρίδας, και άλλοι τους υπερασπίζονταν, εξηγώντας πως αυτοί που το κάνουν διαμαρτύρονται ενάντια στο κράτος, όχι στην πατρίδα. Τότε σκέφτηκα πώς μπορεί όλοι αυτοί, που φαίνεται να έχουν τόσο γερά διαμορφωμένες απόψεις και πλήρεις γνώσεις επί του θέματος, να μην ξέρουν τι τους γίνεται. Μπορεί κάποιος να βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνους που καίνε την σημαία για εντελώς προσωπικούς λόγους, που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Κι επειδή μου άρεσε αυτή η ιδέα, μου ήρθε μια δεύτερη: να κάτσω να γράψω ένα μυθιστόρημα βασισμένο πάνω της. Έτσι, προέκυψε το πρώτο μου μυθιστόρημα, «Το κάψιμο της σημαίας» που γράφτηκε από το 1995 ως το 1997 και εκδόθηκε το 1998.
6.Με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου σας «Ακροβάτες του χρόνου», ποια η δική σας σχέση με τον χρόνο, ο οποίος είναι πολύτιμος για εσάς αφού έχετε πολλές ενασχολήσεις.
Π.Κ.: Θα σας απαντήσω με στίχους του Διονύση Σαββόπουλου:
Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δε θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών
Ο κ. Πολυχρόνης Κουτσάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1974. Είναι Απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών (1997), ενώ έλαβε το διδακτορικό του από το Πολυτεχνείο Κρήτης το 2002.
Ύστερα από τις σπουδές του στην Ελλάδα, ταξίδεψε στον Καναδά όπου και έμεινε για τρία χρόνια στη θέση του Επίκουρου Καθηγητή στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του McMaster University. Από το 2009 έως το 2015 ήταν Επίκουρος και έπειτα Αναπληρωτής καθηγητής στην Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Πολυτεχνείου Κρήτης. Από τον Ιανουάριο του 2016 είναι Senior Lecturer στο Τμήμα Τεχνολογίας της Πληροφορίας (Information Technology) στο πανεπιστήμιο Murdoch, στην πόλη Περθ της Αυστραλίας και από το 2018 είναι διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος (Master’s by coursework) του Τμήματος. To 2021 τιμήθηκε με το βραβείο διδασκαλίας του πανεπιστημίου Murdoch (Pro Vice Chancellor Education Citation for Excellence in Enhancing Student Learning).
Στο συγγραφικό ακαδημαϊκό του έργο συγκαταλέγονται 125 ερευνητικές εργασίες πάνω στο επιστημονικό του αντικείμενο που σχετίζεται με τα Δίκτυα Υπολογιστών, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί σε διεθνή περιοδικά και συνέδρια. Μία πατέντα του αναφορικά με την εξοικονόμηση ενέργειας στα ασύρματα δίκτυα έχει αποκτηθεί από την Blackberry Limited, την κατασκευάστρια εταιρία των κινητών τηλεφώνων Blackberry.
Παράλληλα, σημαντική είναι η συμβολή του στον Πολιτισμό αφού γράφει βιβλία και θεατρικά έργα. Το πρώτο του βιβλίο το έγραψε κατά την διάρκεια των σπουδών του στο Πανεπιστήμιο Πατρών μεταξύ των φοιτητικών του δραστηριοτήτων.
Έχει τιμηθεί δύο φορές με το Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου τα έτη 2005 και 2007 από το Υπουργείο Πολιτισμού καθώς και με το Κρατικό Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού βιβλίου 2016, για το «Μια ανάσα μόνο», το 2ο βιβλίο της «Τριλογίας της Κρήτης».
Η σειρά των αστυνομικών μυθιστορημάτων του («Αθηναϊκό Μπλουζ», «Baby Blue») με πρωταγωνιστή τον Στράτο Γαζή εκδίδεται ταυτόχρονα στην Ελλάδα (εκδόσεις Πατάκη), τις ΗΠΑ, την Αγγλία και την Αυστραλία (εκδόσεις Bitter Lemon Press). Αξίζει να αναφερθεί ότι για τα μυθιστορήματα αυτά το διάσημο λογοτεχνικό περιοδικό Publishers Weekly, στις ΗΠΑ, χαρακτήρισε τον Π. Κουτσάκη ως καλύτερο από τον Τζέιμς Ελρόι, έναν από τους σημαντικότερους αμερικανούς συγγραφείς αστυνομικής λογοτεχνίας.
Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί 14 μυθιστορήματά του, μία ποιητική συλλογή και ένα παιδικό βιβλίο.
Θεατρικά έργα του έχουν παιχθεί και βραβευθεί στην Νέα Υόρκη, σε άλλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών, καθώς στην Αγγλία και στην Ελλάδα. Έξι θεατρικά έργα του έχουν εκδοθεί στον Καναδά. Το θεατρικό του έργο «Χωρίς Εσένα» ανέβηκε στο θέατρο Αμόρε στην Αθήνα τον Μάιο του 2008 και από το ΔΗΠΕΘΕ Κρήτης την άνοιξη του 2015.
Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος», του οποίου πρόεδρος είναι ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, έχει τιμήσει τον Π. Κουτσάκη με την ανώτατη διάκρισή του, ως εταίρο (Fellow) του ιδρύματος, για την προσφορά του στους σκοπούς του ιδρύματος μέσα από την συγγραφή του μυθιστορήματος «Όταν ήταν ευτυχισμένος» (Εκδόσεις Πατάκη, 2013) και του ομότιτλου θεατρικού έργου που τιμήθηκε με κρατικό βραβείο.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να εξερευνήσετε την ιστοσελίδα που διαθέτει: www.polkoutsakis.com
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Κουτσάκη για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Θα προτρέπατε τους νέους απόφοιτους να κρατήσουν επαφή με το κοινωνικό δίκτυο ; Και αν ναι για ποιόν λόγο ;
Π.Κ.: Γιατί είναι ιδιαίτερα σημαντικό να νιώθει κανείς ότι ανήκει σε μια κοινότητα ανθρώπων με πλήθος κοινών εμπειριών, όπου μπορεί να βρει σημαντικές πληροφορίες ή και στήριξη στην δουλειά του.
2.Ποια είναι η πιο σημαντική φοιτητική ανάμνηση στην Πάτρα;
Π.Κ.: Νομίζω τα κουτουκάκια όπου τρώγαμε και μιλούσαμε ατέλειωτα με φίλους. Και διάφορα ευτράπελα σε ώρες εργαστηρίων και εξετάσεων.
3.Πρόσφατα τιμηθήκατε με το βραβείο διδασκαλίας του Πανεπιστημίου Murdoch. Ποιο είναι το μυστικό της καλής επικοινωνίας με τον φοιτητή;
Π.Κ.: Έχουν περάσει σχεδόν 30 χρόνια από την μέρα που παρακολούθησα για πρώτη φορά πανεπιστημιακή διάλεξη, στο Πανεπιστήμιο Πατρών, αλλά εξακολουθώ να προσπαθώ την ώρα του μαθήματος να σκέφτομαι ως φοιτητής. Δηλαδή να προσπαθώ να καταλάβω αν αυτό που διδάσκω θα ήταν απολύτως κατανοητό στον εαυτό μου αν βρισκόταν απέναντί μου και προσπαθούσε να καταλάβει. Αν δεν είμαι σίγουρος πως είναι πλήρως κατανοητό, σκέφτομαι τι παράδειγμα μπορώ να δώσω ώστε να γίνει.
4.Το συγγραφικό ακαδημαϊκό σας έργο είναι αδιαμφισβήτητα πλούσιο. Ωστόσο ως μια πολυσχιδής προσωπικότητα γράφετε βιβλία όπως και θεατρικά έργα, πολλά από αυτά έχουν βραβευθεί . Πώς καταφέρνετε να συνδυάσετε την Επιστήμη με τον Πολιτισμό ;
Π.Κ.: Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Η σύντομη απάντηση είναι «δύσκολα». Η πιο αναλυτική απάντηση είναι «με ελάχιστο ύπνο». Αλλά αγαπώ βαθιά και τις δύο δουλειές μου (ακαδημαϊκή και συγγραφική), οπότε δεν παραπονιέμαι (πολύ).
5.Το πρώτο βιβλίο σας το ολοκληρώσατε κατά τη διάρκεια των σπουδών σας στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Μιλήστε μας για αυτό το πρώτο εγχείρημα καθώς και για το πώς πήρατε την απόφαση να ασχοληθείτε τόσο ενεργά;
Π.Κ.: Στα μέσα της δεκαετίας του ’90, παρακολουθούσα ως φοιτητής στην Πάτρα στην τηλεόραση την ελληνική σημαία να καίγεται στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο, κατά την διάρκεια επεισοδίων. Στην τηλεοπτική εκπομπή άλλοι κατακεραύνωναν εκείνους που έκαιγαν την σημαία-σύμβολο της πατρίδας, και άλλοι τους υπερασπίζονταν, εξηγώντας πως αυτοί που το κάνουν διαμαρτύρονται ενάντια στο κράτος, όχι στην πατρίδα. Τότε σκέφτηκα πώς μπορεί όλοι αυτοί, που φαίνεται να έχουν τόσο γερά διαμορφωμένες απόψεις και πλήρεις γνώσεις επί του θέματος, να μην ξέρουν τι τους γίνεται. Μπορεί κάποιος να βρίσκεται ανάμεσα σε εκείνους που καίνε την σημαία για εντελώς προσωπικούς λόγους, που κανείς δεν μπορεί να φανταστεί. Κι επειδή μου άρεσε αυτή η ιδέα, μου ήρθε μια δεύτερη: να κάτσω να γράψω ένα μυθιστόρημα βασισμένο πάνω της. Έτσι, προέκυψε το πρώτο μου μυθιστόρημα, «Το κάψιμο της σημαίας» που γράφτηκε από το 1995 ως το 1997 και εκδόθηκε το 1998.
6.Με αφορμή τον τίτλο του βιβλίου σας «Ακροβάτες του χρόνου», ποια η δική σας σχέση με τον χρόνο, ο οποίος είναι πολύτιμος για εσάς αφού έχετε πολλές ενασχολήσεις.
Π.Κ.: Θα σας απαντήσω με στίχους του Διονύση Σαββόπουλου:
Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δε θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών