Διαβάστε περισσότερα
Ο κύριος Δημήτρης Κουρέτας γεννήθηκε στα Προσφυγικά της Πάτρας το 1962.
Σπούδασε στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Στη συνέχεια έλαβε το διδακτορικό του στη Βιοχημεία από το Χημικό Τμήμα (Α.Π.Θ., 1989).
Από το 1990-1992 εργάστηκε ως ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Harvard στη Βοστώνη.
Από το 1996 είναι μέλος ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ σήμερα είναι Καθηγητής Φυσιολογίας Zωικών Oργανισμών και Τοξικολογίας και Διευθυντής του ομώνυμου εργαστηρίου, στο τμήμα Βιοχημείας- Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ζει στη Λάρισα.
Ερευνητικά εργάζεται στον τομέα της μελέτης των μηχανισμών αλληλεπιδράσεων διατροφικών στοιχείων με τον οργανισμό σε μοριακό επίπεδο.
Διαθέτει πλούσιο ακαδημαϊκό έργο αφού έχει δημοσιεύσει 240 άρθρα σε διεθνή έγκυρα περιοδικά[1] και έχει 11.000 αναφορές και h index 59, January 2022[2].
Είναι Associate Editor του περιοδικού διατροφικής τοξικολογίας Food and Chemical Toxicology (Elsevier, impact factor 6.3), Academic Editor στο περιοδικό Oxidative Medicine and Cellular Longevity ( impact factor 6.1) όπως και στο περιοδικό Antioxidants ( impact factor 6.1) .
Είναι ιδρυτής της spin-off εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Foodoxys με αντικείμενο την λειτουργική διατροφή (www.foodoxys.com) .
Η δουλειά του στην καινοτομία των τροφίμων έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και στην ΕΕ.
Το 2013-2014 διετέλεσε Αναπληρωτής Πρύτανη Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας στο ΠΘ και Πρόεδρος στο Συμβούλιο Καινοτομίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας ( 2013-2015).
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Κουρέτα, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
- Έχετε σπουδάσει και συνεργαστεί σε διάφορα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού μεταξύ αυτών στο Harvard. Ποια στοιχεία του Πανεπιστημίου Πατρών νοσταλγείτε?
Δ.Κ.: Ναι πέρασα τα πιο κρίσιμα χρόνια στην Αμερική, αλλά όταν ήμουν στην Πάτρα ο τρόπος που ήταν οργανωμένα τα κτίρια στο Ρίο τότε θύμιζε πολύ τον τρόπο που ήταν οργανωμένα αρκετά Πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Ήταν λιτά . Ένοιωθες κομμάτι τους εύκολα. Τα εργαστήρια στο Βιολογικό Τμήμα ήταν μια φωλιά για εμάς. Επίσης, ήμασταν λίγοι στο έτος και γενικά στα άλλα τμήματα και αυτό μας έφερνε πιο κοντά. Και βέβαια να μην ξεχάσω κάποιοι Καθηγητές μου όπως ο Κλ. Μπάρλος με είχε επηρεάσει πολύ.
- Πλέον, μέσω της εγγραφής σας στο κοινωνικό δίκτυο των απόφοιτων του Πανεπιστημίου Πατρών, επιστρέφετε στο ακαδημαϊκό σας ‘σπίτι’ από το οποίο ξεκινήσατε τη σπουδαία διαδρομή σας. Πώς αισθάνεστε για αυτή την ηλεκτρονική επιστροφή?
Δ.Κ.: Κοιτάξτε νοιώθω αρκετή συγκίνηση που με ψάξατε καταρχάς να σας μιλήσω. Δεν είχε συμβεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια που ήμουν φοιτητής και μάλλον τώρα συμβαίνει για δύο λόγους. Πρώτον είναι το ενδιαφέρον του Πρύτανη σας που τον βλέπω έχει μεράκι, και δεύτερον αυτά που έχω κάνει έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον. Όμορφο είναι να σε θυμούνται από εκεί που ξεκίνησες πιτσιρικάς φοιτητής και θα φροντίσω με την ευκαιρία αυτή να έρθω πιο κοντά στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας.
- Ποιες φοιτητικές συνήθειες είχατε ως φοιτητής στην Πάτρα?
Δ.Κ.: Ωραία ερώτηση. Εγώ τότε ήμουν αθλητής στίβου της Παναχαϊκής και όσο ελεύθερο χρόνο είχα τον διέθετα στην προπόνηση μου. Αμιγώς φοιτητικές συνήθειες ήταν ο καθημερινός καφές με άλλους φοιτητές στην Πλατεία Όλγας λίγο μετά τα μαθήματα , όταν γυρίζαμε από το Ρίο. Όπως επίσης και οι ρομαντικές βόλτες με τις κοπέλες που τότε έβγαινα γύρω από τη φοιτητική εστία στο Ρίο. Ήταν πολύ όμορφη η περιοχή και νομίζω ότι παραμένει.
- Μεταξύ του συνόλου του ακαδημαϊκού σας έργου είστε ιδρυτής και επιστημονικός υπεύθυνος της spin–off εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Foodoxys. Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας σκέψεις για αυτό το εγχείρημα αναφορικά με τη λειτουργική διατροφή?
Δ.Κ.: Η μεταβολική υγεία χτίζεται πάνω σε πέντε βασικούς πυλώνες. Στο γενετικό μας υπόστρωμα, δηλαδή τα γονίδια που κουβαλάμε. Στο αν κάνουμε σωστή διατροφή. Στο αν κάνουμε την απαιτούμενη άσκηση σχεδόν καθημερινά. Αυτά τα ξέραμε εδώ και περίπου 25 χρόνια. Τα τελευταία όμως 5-10 χρόνια έχουν προστεθεί αρκετές πληροφορίες από τη βιβλιογραφία που δείχνουν ότι η σωστά δομημένη νηστεία και η κατανάλωση πολύ συγκεκριμένων τροφών συμβάλλει στην μεταβολική υγεία. Τα γονίδια μας παρόλο που πιστεύαμε ότι παίζουν σημαντικό ρόλο, η σύγχρονη βιβλιογραφία δείχνει ότι παίζουν ρόλο σε ποσοστό το πολύ 15%. Όλο το υπόλοιπο το κάνει η σωστή νηστεία, η σωστή διατροφή και η άσκηση. Πάνω εδώ έχει χτιστεί η φιλοσοφία της Foodoxys. Μετά από περίπου 20 χρόνια έρευνας στο ερευνητικό εργαστήριο του τμήματος Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εγώ και οι συνεργάτες μου αποφασίσαμε, ότι είχαμε πλέον τις πληροφορίες από σχεδόν 200 άρθρα που είχαμε δημοσιεύσει στη διεθνή βιβλιογραφία και από αρκετά άλλα , από άλλες ερευνητικές ομάδες για να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Με ειδικές εξετάσεις που γίνονται σε μια σταγόνα αίμα βλέπουμε με λεπτομέρεια την έκφραση κρίσιμων γονιδίων που έχουν σχέση με την αντιοξειδωτική μας άμυνα, την αντιφλεγμονώδη μας δυνατότητα, και τον βασικό κυτταροπροστατευτικό μας μηχανισμό μέσα στο σώμα. Έχοντας δε, δημιουργήσει αλγορίθμους δημιουργούμε ένα γενικό πλαίσιο για τον κάθε άνθρωπο που περιλαμβάνει τον τρόπο που πρέπει να διατρέφεται και να γυμνάζεται σε καθημερινή βάση. Οι απαιτούμενες προσαρμογές χρειάζονται περίπου 4 εβδομάδες. Σε ένα μήνα ξαναπαίρνουμε λίγο αίμα και βλέπουμε τις αλλαγές στα κρίσιμα γονίδια, και με αυτό τον τρόπο δείχνουμε πως άλλαξε η εικόνα, κάτι που είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των γιατρών, των διαιτολόγων και τελικά των ίδιων των ανθρώπων. Δηλαδή πλέον με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, μπορεί να δει κανείς τι αλλάζει στα γονίδια του σε επίπεδο έκφρασης μετά από μια περίοδο στοχευμένης διατροφής και φυσικής δραστηριότητας. Αυτή η πληροφορία θα τον συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του , και καλό θα είναι να επαναλαμβάνει την εξέταση 2-3 φορές τον χρόνο, για να βλέπει αν διατηρείται η ευεργετική επίδραση της διατροφής του στον μεταβολισμό του. Έχουμε στήσει συνεργασίες με τις πιο γνωστές κλινικές του είδους στην Ευρώπη όπως η κλινική Buchinger στη Γερμανία και τώρα επεκτεινόμαστε και στη Νορβηγία. Στην Αθήνα στήνουμε επίσης μονάδα που θα λειτουργήσει σύντομα.
- Από τον Ιανουάριο του 2019, είστε μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών. Ποιο το δικό σας μήνυμα προς όλους τους εκκολαπτόμενους νέους επιστήμονες που σπουδάζουν σε προπτυχιακό επίπεδο ή εκπονούν την διατριβή τους. Όταν αποθαρρύνονται από αυτή την απαιτητική διαδρομή με ποιους τρόπους να πυροδοτούν εκ νέου τη φλόγα της δημιουργίας?
Δ.Κ.: Στην έρευνα για να πετύχεις πρέπει να χτίσεις ομάδα. Η έρευνα είναι ομαδική δουλειά και θέλει πολύ χρόνο για να δεις τα αποτελέσματα. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να εμπνεύσεις τους νέους ερευνητές , όπως και στο ποδόσφαιρο τους νέους παίκτες. Χτίζουμε πάνω σε νέα παιδιά, που δεν έχουν εμπειρίες. Τους μυούμε στο τί σημαίνει ομαδική δουλειά, τί σημαίνει να κάνεις πρωταθλητισμό ( όπως στην έρευνα έτσι και στο ποδόσφαιρο). Τους εξηγούμε με παραδείγματα ότι οι ερευνητικές ( και ποδοσφαιρικές) εμπειρίες μπορεί να τους φτάσουν ψηλά στην καριέρα τους. Όμως εκεί θα μείνουν μόνο αν έχουν τον κατάλληλο χαρακτήρα. Και για αυτό πασχίζουμε πολύ χρόνο. Και κυρίως όταν τελειώσει η καθημερινή δουλειά στο εργαστήριο ( όπως και στην προπόνηση στο γήπεδο). Τις ώρες που πρέπει να πάρουν σοβαρά ερεθίσματα για να γίνουν καλοί και σοβαροί ερευνητές ( όπως και οι παίκτες). Και αυτά τα παίρνουν με εμπειρίες ‘εξωσχολικές’, όπως και εξωγηπεδικές. Επειδή πρέπει να μυηθούν στο τί σημαίνει ομαδικό πνεύμα, τί σημαίνει να κάτσεις στον πάγκο ( κάθεσαι στον πάγκο και στην έρευνα, όπως και στο ποδόσφαιρο , όταν δεν μπορείς να προσφέρεις στην ομάδα. Θα ξαναεπιστρέψεις όταν ο προπονητής το κρίνει. Όπως όταν το κρίνει και ο διευθυντής της έρευνας). Στους νέους ερευνητές διδάσκουμε ότι το καλύτερο μέλλον χτίζεται από ανθρώπους με δύσκολο χθες. Για αυτό πάντα ψάχνω παιδιά που έχουν ‘ταλαιπωρηθεί’ και γυαλίζει το μάτι τους να πετύχουν. Κάπως έτσι κάνουμε και στο ποδόσφαιρο. Διδάσκουμε στους νέους ερευνητές ότι ο δρόμος χωρίς εμπόδια , συνήθως οδηγεί σε ασήμαντους προορισμούς. Όπως και στο ποδόσφαιρο.
Όλα αυτά όμως απαιτούν χρόνο. Πολύ προσήλωση. Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ( στον προσωπικό του βιογράφο Τάκη Λαμπρία) , ότι για να διοικήσει , πολλές φορές στέγνωσε την ψυχή του. Ισχύει αυτό και στη δουλειά μου αλλά και στο ποδόσφαιρο. Τα παιδιά που παίρνουμε από νεαρά μόλις τελειώσουν το σχολείο και έρθουν στο Πανεπιστήμιο ( όπως και στο ποδόσφαιρο), είναι χωρίς εμπειρίες. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το Α. Χτίζουμε πάνω σε ένα παιδί που έχει τα βασικά στοιχεία για να γίνει καλός ερευνητής. Έτσι πράττει και ο καλός προπονητής. Παίρνει ταλαντούχους νέους ποδοσφαιριστές, τους οποίους θα μετατρέψει μετά από καιρό σε παίκτες.
- Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Δ.Κ.: Έχουμε και καλό δημόσιο Πανεπιστήμιο στη χώρα, αλλά πρέπει να το συνδέσουμε στον κρίκο της ανάπτυξης.
Τα Πανεπιστήμια μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ιδιαίτερα επιτυχημένων συστάδων οικονομικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, και επιτέλους να μετατραπεί στην πατρίδα μας , ο ακαδημαϊκός πόρος σε οικονομικό πόρο ανάπτυξης της κοινωνίας. Δεν είναι θεωρία. Έχει αποδειχθεί. Οφείλουμε να αναζητήσουμε, να εντοπίσουμε, κυρίως να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και τη γνώση από το προσωπικό των Πανεπιστημίων , διαχέοντας τα στην κοινωνία οργανωμένα , όχι σκόρπια (μέλη ΔΕΠ, ερευνητές μεταπτυχιακοί φοιτητές).
Συστηματικότητα, αποδοτικότητα, λειτουργικότητα στον τρόπο που εκπαιδεύονται οι φοιτητές μας, στον τρόπο που λειτουργούμε και στον τρόπο που παρέχουμε τις υπηρεσίες μας μέσα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια αλλά και λογοδοσία για τις δραστηριότητες και τα επιτεύγματα μέσα στο Πανεπιστήμιο, σε σχέση με τους πόρους που αξιοποιήσαμε για να πετύχουμε, και αυτά να είναι προσβάσιμα στους πολίτες μέσω του διαδικτύου. Δεν νοείται τα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων που με επιτυχία εκτελούνται στα Πανεπιστήμια, να τα αγνοεί η κοινωνία. Όλα γίνονται στο ημίφως.
Οφείλουμε και πρέπει να ξυπνήσουμε τα Πανεπιστήμια. Να τα συνδέσουμε με το μέλλον της χώρας και της πραγματικής οικονομίας, χρησιμοποιώντας τα εξής εργαλεία: εμπειρία, γνώση, δια βίου εκπαίδευση, έρευνα, καινοτομία, ανάδειξη των καλών πρακτικών που υπάρχουν στα Πανεπιστήμια. Πριν να είναι αργά.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών
[1] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/?term=Kouretas+D
[2] https://scholar.google.com/citations?user=CifMx6IAAAAJ&hl=en&oi=ao
Ο κύριος Δημήτρης Κουρέτας γεννήθηκε στα Προσφυγικά της Πάτρας το 1962.
Σπούδασε στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Πατρών. Στη συνέχεια έλαβε το διδακτορικό του στη Βιοχημεία από το Χημικό Τμήμα (Α.Π.Θ., 1989).
Από το 1990-1992 εργάστηκε ως ερευνητής στην Ιατρική Σχολή του Harvard στη Βοστώνη.
Από το 1996 είναι μέλος ΔΕΠ στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, ενώ σήμερα είναι Καθηγητής Φυσιολογίας Zωικών Oργανισμών και Τοξικολογίας και Διευθυντής του ομώνυμου εργαστηρίου, στο τμήμα Βιοχημείας- Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και ζει στη Λάρισα.
Ερευνητικά εργάζεται στον τομέα της μελέτης των μηχανισμών αλληλεπιδράσεων διατροφικών στοιχείων με τον οργανισμό σε μοριακό επίπεδο.
Διαθέτει πλούσιο ακαδημαϊκό έργο αφού έχει δημοσιεύσει 240 άρθρα σε διεθνή έγκυρα περιοδικά[1] και έχει 11.000 αναφορές και h index 59, January 2022[2].
Είναι Associate Editor του περιοδικού διατροφικής τοξικολογίας Food and Chemical Toxicology (Elsevier, impact factor 6.3), Academic Editor στο περιοδικό Oxidative Medicine and Cellular Longevity ( impact factor 6.1) όπως και στο περιοδικό Antioxidants ( impact factor 6.1) .
Είναι ιδρυτής της spin-off εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Foodoxys με αντικείμενο την λειτουργική διατροφή (www.foodoxys.com) .
Η δουλειά του στην καινοτομία των τροφίμων έχει βραβευθεί στην Ελλάδα και στην ΕΕ.
Το 2013-2014 διετέλεσε Αναπληρωτής Πρύτανη Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας στο ΠΘ και Πρόεδρος στο Συμβούλιο Καινοτομίας στην Περιφέρεια Θεσσαλίας ( 2013-2015).
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Κουρέτα, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
- Έχετε σπουδάσει και συνεργαστεί σε διάφορα Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του εξωτερικού μεταξύ αυτών στο Harvard. Ποια στοιχεία του Πανεπιστημίου Πατρών νοσταλγείτε?
Δ.Κ.: Ναι πέρασα τα πιο κρίσιμα χρόνια στην Αμερική, αλλά όταν ήμουν στην Πάτρα ο τρόπος που ήταν οργανωμένα τα κτίρια στο Ρίο τότε θύμιζε πολύ τον τρόπο που ήταν οργανωμένα αρκετά Πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Ήταν λιτά . Ένοιωθες κομμάτι τους εύκολα. Τα εργαστήρια στο Βιολογικό Τμήμα ήταν μια φωλιά για εμάς. Επίσης, ήμασταν λίγοι στο έτος και γενικά στα άλλα τμήματα και αυτό μας έφερνε πιο κοντά. Και βέβαια να μην ξεχάσω κάποιοι Καθηγητές μου όπως ο Κλ. Μπάρλος με είχε επηρεάσει πολύ.
- Πλέον, μέσω της εγγραφής σας στο κοινωνικό δίκτυο των απόφοιτων του Πανεπιστημίου Πατρών, επιστρέφετε στο ακαδημαϊκό σας ‘σπίτι’ από το οποίο ξεκινήσατε τη σπουδαία διαδρομή σας. Πώς αισθάνεστε για αυτή την ηλεκτρονική επιστροφή?
Δ.Κ.: Κοιτάξτε νοιώθω αρκετή συγκίνηση που με ψάξατε καταρχάς να σας μιλήσω. Δεν είχε συμβεί εδώ και σχεδόν 40 χρόνια που ήμουν φοιτητής και μάλλον τώρα συμβαίνει για δύο λόγους. Πρώτον είναι το ενδιαφέρον του Πρύτανη σας που τον βλέπω έχει μεράκι, και δεύτερον αυτά που έχω κάνει έχουν προκαλέσει το ενδιαφέρον. Όμορφο είναι να σε θυμούνται από εκεί που ξεκίνησες πιτσιρικάς φοιτητής και θα φροντίσω με την ευκαιρία αυτή να έρθω πιο κοντά στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας.
- Ποιες φοιτητικές συνήθειες είχατε ως φοιτητής στην Πάτρα?
Δ.Κ.: Ωραία ερώτηση. Εγώ τότε ήμουν αθλητής στίβου της Παναχαϊκής και όσο ελεύθερο χρόνο είχα τον διέθετα στην προπόνηση μου. Αμιγώς φοιτητικές συνήθειες ήταν ο καθημερινός καφές με άλλους φοιτητές στην Πλατεία Όλγας λίγο μετά τα μαθήματα , όταν γυρίζαμε από το Ρίο. Όπως επίσης και οι ρομαντικές βόλτες με τις κοπέλες που τότε έβγαινα γύρω από τη φοιτητική εστία στο Ρίο. Ήταν πολύ όμορφη η περιοχή και νομίζω ότι παραμένει.
- Μεταξύ του συνόλου του ακαδημαϊκού σας έργου είστε ιδρυτής και επιστημονικός υπεύθυνος της spin–off εταιρείας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας Foodoxys. Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας σκέψεις για αυτό το εγχείρημα αναφορικά με τη λειτουργική διατροφή?
Δ.Κ.: Η μεταβολική υγεία χτίζεται πάνω σε πέντε βασικούς πυλώνες. Στο γενετικό μας υπόστρωμα, δηλαδή τα γονίδια που κουβαλάμε. Στο αν κάνουμε σωστή διατροφή. Στο αν κάνουμε την απαιτούμενη άσκηση σχεδόν καθημερινά. Αυτά τα ξέραμε εδώ και περίπου 25 χρόνια. Τα τελευταία όμως 5-10 χρόνια έχουν προστεθεί αρκετές πληροφορίες από τη βιβλιογραφία που δείχνουν ότι η σωστά δομημένη νηστεία και η κατανάλωση πολύ συγκεκριμένων τροφών συμβάλλει στην μεταβολική υγεία. Τα γονίδια μας παρόλο που πιστεύαμε ότι παίζουν σημαντικό ρόλο, η σύγχρονη βιβλιογραφία δείχνει ότι παίζουν ρόλο σε ποσοστό το πολύ 15%. Όλο το υπόλοιπο το κάνει η σωστή νηστεία, η σωστή διατροφή και η άσκηση. Πάνω εδώ έχει χτιστεί η φιλοσοφία της Foodoxys. Μετά από περίπου 20 χρόνια έρευνας στο ερευνητικό εργαστήριο του τμήματος Βιοχημείας-Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας εγώ και οι συνεργάτες μου αποφασίσαμε, ότι είχαμε πλέον τις πληροφορίες από σχεδόν 200 άρθρα που είχαμε δημοσιεύσει στη διεθνή βιβλιογραφία και από αρκετά άλλα , από άλλες ερευνητικές ομάδες για να προχωρήσουμε στο επόμενο βήμα. Με ειδικές εξετάσεις που γίνονται σε μια σταγόνα αίμα βλέπουμε με λεπτομέρεια την έκφραση κρίσιμων γονιδίων που έχουν σχέση με την αντιοξειδωτική μας άμυνα, την αντιφλεγμονώδη μας δυνατότητα, και τον βασικό κυτταροπροστατευτικό μας μηχανισμό μέσα στο σώμα. Έχοντας δε, δημιουργήσει αλγορίθμους δημιουργούμε ένα γενικό πλαίσιο για τον κάθε άνθρωπο που περιλαμβάνει τον τρόπο που πρέπει να διατρέφεται και να γυμνάζεται σε καθημερινή βάση. Οι απαιτούμενες προσαρμογές χρειάζονται περίπου 4 εβδομάδες. Σε ένα μήνα ξαναπαίρνουμε λίγο αίμα και βλέπουμε τις αλλαγές στα κρίσιμα γονίδια, και με αυτό τον τρόπο δείχνουμε πως άλλαξε η εικόνα, κάτι που είναι ένα ιδιαίτερα χρήσιμο εργαλείο στα χέρια των γιατρών, των διαιτολόγων και τελικά των ίδιων των ανθρώπων. Δηλαδή πλέον με πολύ συγκεκριμένο τρόπο, μπορεί να δει κανείς τι αλλάζει στα γονίδια του σε επίπεδο έκφρασης μετά από μια περίοδο στοχευμένης διατροφής και φυσικής δραστηριότητας. Αυτή η πληροφορία θα τον συνοδεύει στην υπόλοιπη ζωή του , και καλό θα είναι να επαναλαμβάνει την εξέταση 2-3 φορές τον χρόνο, για να βλέπει αν διατηρείται η ευεργετική επίδραση της διατροφής του στον μεταβολισμό του. Έχουμε στήσει συνεργασίες με τις πιο γνωστές κλινικές του είδους στην Ευρώπη όπως η κλινική Buchinger στη Γερμανία και τώρα επεκτεινόμαστε και στη Νορβηγία. Στην Αθήνα στήνουμε επίσης μονάδα που θα λειτουργήσει σύντομα.
- Από τον Ιανουάριο του 2019, είστε μέλος της Παγκόσμιας Ακαδημίας Επιστημών. Ποιο το δικό σας μήνυμα προς όλους τους εκκολαπτόμενους νέους επιστήμονες που σπουδάζουν σε προπτυχιακό επίπεδο ή εκπονούν την διατριβή τους. Όταν αποθαρρύνονται από αυτή την απαιτητική διαδρομή με ποιους τρόπους να πυροδοτούν εκ νέου τη φλόγα της δημιουργίας?
Δ.Κ.: Στην έρευνα για να πετύχεις πρέπει να χτίσεις ομάδα. Η έρευνα είναι ομαδική δουλειά και θέλει πολύ χρόνο για να δεις τα αποτελέσματα. Όπως ακριβώς συμβαίνει στο ποδόσφαιρο. Πρέπει να εμπνεύσεις τους νέους ερευνητές , όπως και στο ποδόσφαιρο τους νέους παίκτες. Χτίζουμε πάνω σε νέα παιδιά, που δεν έχουν εμπειρίες. Τους μυούμε στο τί σημαίνει ομαδική δουλειά, τί σημαίνει να κάνεις πρωταθλητισμό ( όπως στην έρευνα έτσι και στο ποδόσφαιρο). Τους εξηγούμε με παραδείγματα ότι οι ερευνητικές ( και ποδοσφαιρικές) εμπειρίες μπορεί να τους φτάσουν ψηλά στην καριέρα τους. Όμως εκεί θα μείνουν μόνο αν έχουν τον κατάλληλο χαρακτήρα. Και για αυτό πασχίζουμε πολύ χρόνο. Και κυρίως όταν τελειώσει η καθημερινή δουλειά στο εργαστήριο ( όπως και στην προπόνηση στο γήπεδο). Τις ώρες που πρέπει να πάρουν σοβαρά ερεθίσματα για να γίνουν καλοί και σοβαροί ερευνητές ( όπως και οι παίκτες). Και αυτά τα παίρνουν με εμπειρίες ‘εξωσχολικές’, όπως και εξωγηπεδικές. Επειδή πρέπει να μυηθούν στο τί σημαίνει ομαδικό πνεύμα, τί σημαίνει να κάτσεις στον πάγκο ( κάθεσαι στον πάγκο και στην έρευνα, όπως και στο ποδόσφαιρο , όταν δεν μπορείς να προσφέρεις στην ομάδα. Θα ξαναεπιστρέψεις όταν ο προπονητής το κρίνει. Όπως όταν το κρίνει και ο διευθυντής της έρευνας). Στους νέους ερευνητές διδάσκουμε ότι το καλύτερο μέλλον χτίζεται από ανθρώπους με δύσκολο χθες. Για αυτό πάντα ψάχνω παιδιά που έχουν ‘ταλαιπωρηθεί’ και γυαλίζει το μάτι τους να πετύχουν. Κάπως έτσι κάνουμε και στο ποδόσφαιρο. Διδάσκουμε στους νέους ερευνητές ότι ο δρόμος χωρίς εμπόδια , συνήθως οδηγεί σε ασήμαντους προορισμούς. Όπως και στο ποδόσφαιρο.
Όλα αυτά όμως απαιτούν χρόνο. Πολύ προσήλωση. Ο αείμνηστος Κωνσταντίνος Καραμανλής έλεγε ( στον προσωπικό του βιογράφο Τάκη Λαμπρία) , ότι για να διοικήσει , πολλές φορές στέγνωσε την ψυχή του. Ισχύει αυτό και στη δουλειά μου αλλά και στο ποδόσφαιρο. Τα παιδιά που παίρνουμε από νεαρά μόλις τελειώσουν το σχολείο και έρθουν στο Πανεπιστήμιο ( όπως και στο ποδόσφαιρο), είναι χωρίς εμπειρίες. Πρέπει να ξεκινήσουμε από το Α. Χτίζουμε πάνω σε ένα παιδί που έχει τα βασικά στοιχεία για να γίνει καλός ερευνητής. Έτσι πράττει και ο καλός προπονητής. Παίρνει ταλαντούχους νέους ποδοσφαιριστές, τους οποίους θα μετατρέψει μετά από καιρό σε παίκτες.
- Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Δ.Κ.: Έχουμε και καλό δημόσιο Πανεπιστήμιο στη χώρα, αλλά πρέπει να το συνδέσουμε στον κρίκο της ανάπτυξης.
Τα Πανεπιστήμια μπορούν να συμβάλλουν στην ανάπτυξη ιδιαίτερα επιτυχημένων συστάδων οικονομικής δραστηριότητας σε συνδυασμό με επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, και επιτέλους να μετατραπεί στην πατρίδα μας , ο ακαδημαϊκός πόρος σε οικονομικό πόρο ανάπτυξης της κοινωνίας. Δεν είναι θεωρία. Έχει αποδειχθεί. Οφείλουμε να αναζητήσουμε, να εντοπίσουμε, κυρίως να αξιοποιήσουμε την εμπειρία και τη γνώση από το προσωπικό των Πανεπιστημίων , διαχέοντας τα στην κοινωνία οργανωμένα , όχι σκόρπια (μέλη ΔΕΠ, ερευνητές μεταπτυχιακοί φοιτητές).
Συστηματικότητα, αποδοτικότητα, λειτουργικότητα στον τρόπο που εκπαιδεύονται οι φοιτητές μας, στον τρόπο που λειτουργούμε και στον τρόπο που παρέχουμε τις υπηρεσίες μας μέσα στα Ελληνικά Πανεπιστήμια.
Πρέπει να υπάρχει διαφάνεια αλλά και λογοδοσία για τις δραστηριότητες και τα επιτεύγματα μέσα στο Πανεπιστήμιο, σε σχέση με τους πόρους που αξιοποιήσαμε για να πετύχουμε, και αυτά να είναι προσβάσιμα στους πολίτες μέσω του διαδικτύου. Δεν νοείται τα αποτελέσματα των ερευνητικών προγραμμάτων που με επιτυχία εκτελούνται στα Πανεπιστήμια, να τα αγνοεί η κοινωνία. Όλα γίνονται στο ημίφως.
Οφείλουμε και πρέπει να ξυπνήσουμε τα Πανεπιστήμια. Να τα συνδέσουμε με το μέλλον της χώρας και της πραγματικής οικονομίας, χρησιμοποιώντας τα εξής εργαλεία: εμπειρία, γνώση, δια βίου εκπαίδευση, έρευνα, καινοτομία, ανάδειξη των καλών πρακτικών που υπάρχουν στα Πανεπιστήμια. Πριν να είναι αργά.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών
[1] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/?term=Kouretas+D
[2] https://scholar.google.com/citations?user=CifMx6IAAAAJ&hl=en&oi=ao