Ο απόφοιτος και διδάκτωρ του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Κώστας Μπέκας (Διπλ. 1998, ΜΔΕ 2001, Διδακτορικό 2003) τιμήθηκε με το ετήσιο βραβείο Gordon Bell Prize που απονέμεται από την Association for Computing Machinery(ACM). Ο Κώστας Μπέκας διευθύνει την ερευνητική ομάδα “Foundations of Cognitive Solutions” στην IBM Research (Ζυρίχη).
Η εργασία “An extremely-scale implicit solver for complex PDEs: Highly heterogeneous flow in earth’s mantle” στην οποία συνεισέφεραν ο κύριος Μπέκας και μέλη των IBM Research- Zurich, University of Texas Austin, Caltech και NYU έδειξε ότι είναι εφικτή η προσομοίωση ροών στο γήινο μανδύα με έμμεσους επιλυτές υψηλής διακριτότητας, επειδή είναι δυνατή η αποδοτική τους υλοποίηση σε υπολογιστικά συστήματα εκατοντάδων χιλιάδων ως και εκατομμυρίων πυρήνων. Οι προσομοιώσεις έχουν μεγάλη σημασία σε περιοχές όπως η Γεωλογία, η Γεωφυσική, και η Σεισμολογία. Αξίζει μάλιστα να τονιστεί ότι με το συγκεκριμένο βραβείο ο κύριος Μπέκας έχει τιμηθεί ξανά άλλη μια φορά το 2013 για την εργασία “11 PFLOP/s Simulations of Cloud Cavitation Collapse”.
Είναι ιδιαίτερα τιμή τόσο για το περιοδικό μας όσο και για εμένα ως απόφοιτος του ιδίου τμήματος, που ο κύριος Μπέκας δέχθηκε να μας παραχωρήσει συνέντευξη, μιλώντας μας βεβαίως και για την πρόσφατη επιτυχία του.

Τιμηθήκατε με το βραβείο ACM Gordon Bell Prize για δεύτερη φορά στην καριέρα σας. Πιστεύετε ότι αυτή τη φορά η αποτελεσματικότητα και ταχύτητα με την οποία επιτελέσατε τους υπολογισμούς σας στα συγκεκριμένα συστήματα υπερυπολογιστών ήταν οι παράγοντες που είχαν την καθοριστικότερη σημασία;
Αυτό το οποίο απαιτείται για να μπορέσει κανείς να ανταγωνιστεί σε ένα τέτοιο υψηλό επίπεδο είναι αφενός εμπειρία, γνώση, προσήλωση, αλλά αφετέρου και μια δίψα για να μπορέσουμε να σπρώξουμε τα όρια του τι είναι δυνατόν να επιτευχθεί όσο γίνεται μακρύτερα. Άρα δεν ήταν ένας ή δύο παράγοντες αλλά ο συγκερασμός πολλών παραγόντων που βοήθησε σε αυτή την επιτυχία.

Κατά πόσο πιστεύετε ότι η ερευνητική σας δραστηριότητα σε ένα από τα πιο προηγμένα εργασιακά περιβάλλοντα του κόσμου συνέβαλε στα εντυπωσιακά σας επιστημονικά επιτεύγματα; Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα μπορεί να αποκτηθεί τόσο υψηλού επιπέδου τεχνογνωσία;
Σίγουρα το περιβάλλον εργασίας και η ικανότητα να μπορεί κανείς να απευθύνεται στο υψηλότερο επίπεδο, όπως στην IBM ή στα καλύτερα Πανεπιστήμια του κόσμου για να συγκροτήσει μια ομάδα είναι πάρα πολύ βασική παράμετρος. Όμως η γνώση που παίρνει κανείς κατά τη διάρκεια των σπουδών του είναι επίσης καθοριστική. Εγώ έτρεξα τα πρώτα μου παράλληλα προγράμματα στο Υπολογιστικό Κέντρο του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής στην Πάτρα, όπου έπρεπε να αντιμετωπίσω πάρα πολλές αντιξοότητες, οι οποίες όμως με όπλισαν σε τέτοιο σημείο ούτως ώστε να μπορώ να επιτύχω όταν το περιβάλλον είναι πολύ καλύτερο.

Με βάση τη σημερινή σας εμπειρία, τι βελτιώσεις θα προτείνατε στο Πρόγραμμα Σπουδών του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής της Πάτρας, από το οποίο αποφοιτήσατε; Σε τι θα θέλατε να είχε εστιάσει περισσότερο το δικό σας Πρόγραμμα Σπουδών;
Νομίζω ότι το Πρόγραμμα Σπουδών, με βάση το οποίο εγώ διδάχθηκα εκείνα τα χρόνια, ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για εκείνη την εποχή με βάση τα δεδομένα και την υλικο-τεχνική υποδομή. Κάτι το οποίο πραγματικά μπορώ να πω ότι ήταν πολύ βασικό ήταν η δυνατή θεωρητική γνώση. Επίσης όμως και η πρακτική της εφαρμογή σε projects. Αυτά νομίζω ότι είναι χαρακτηριστικά του Τμήματος τα οποία πρέπει να συνεχίσουν και να ενδυναμωθούν περισσότερο. Από την άλλη πλευρά, αυτό το οποίο έχει πολύ μεγάλη ουσία είναι να μην είναι στατικό το Πρόγραμμα Σπουδών, αλλά να αναπροσαρμόζεται. Δεν παίζει τόσο ρόλο το τι έχει αυτή τη στιγμή όσο το ότι αντανακλά τις βασικές ανάγκες που έχει αυτή η επιστήμη, αλλά επίσης και τις τρέχουσες με έναν ορίζοντα κάποιων χρόνων. Δεν είναι λοιπόν τόσο το τι είναι μέσα στο Πρόγραμμα Σπουδών όσο το να υπάρχει συνεχώς η διάθεση για να αλλάξει.

Τι ουσιαστικό πιστεύετε πως μπορούν να συνεισφέρουν πίσω στο Τμήμα τους οι διακεκριμένοι απόφοιτοί του;
Καταρχάς αυτό που μπορούν να κάνουν είναι να διαλαλούν παντού από που προέρχονται, δηλαδή μια διαφήμιση, αν το πούμε με αυτόν τον τρόπο. Από την άλλη πλευρά θα πρέπει κάθε φορά που βλέπουν κάτι καινούριο να το στέλνουν πίσω στο τμήμα, με την έννοια είτε της πληροφορίας είτε συμμετοχής σε κάποια προγράμματα κτλ. Για όλα αυτά βασική παράμετρος είναι οι απόφοιτοι να κρατούν μια βασική επαφή με το διδακτικό προσωπικό. Επίσης πρέπει και το ίδιο το τμήμα να εκτείνει το χέρι του προς τα έξω, προς τους παλιούς του απόφοιτους.

Τέλος, τι θα συμβουλεύατε τους φοιτητές και ιδιαιτέρως τους νέους απόφοιτους του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής της Πάτρας, που ξεκινούν την σταδιοδρομία τους στην Ελλάδα του σήμερα; Ποιους τομείς προκρίνετε ως το «μέλλον» της επιστήμης σας για τη χώρα;
Τα χρόνια στα οποία σπουδάζει κανείς είτε είναι προπτυχιακά είτε μεταπτυχιακά είναι τα χρόνια που πραγματικά έχεις τη δυνατότητα να μάθεις καινούρια πράγματα από τη μια μεριά και από την άλλη μεριά να χτίσεις ένα βασικό υπόβαθρο. Άρα αυτό που συμβουλεύω τα παιδιά είναι: διάβασμα, διάβασμα, προσπάθεια, προσπάθεια, ξανά προσπάθεια, αλλά να περνάνε και καλά, κι όμως γίνονται όλα μαζί. Τώρα όσον αφορά το αντικείμενο με το οποίο πρόκειται να ασχοληθούν, δεν παίζει τόσο μεγάλο ρόλο το να αναγνωρίσουμε ένα-δύο αντικείμενα. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω έναν ή δύο τομείς. Τι να πούμε; Τη Ρομποτική, τις Τεχνολογίες Διαδικτύου, την Εικονιστική Επιστήμη, αυτό που λέμε Cognitive Computing.
Μπορώ να αρχίσω να αραδιάζω περισσότερους από τριάντα επιστημονικούς τομείς. Αυτό που παίζει πολύ βασικό ρόλο είναι να πάρουν τα παιδιά πολύ δυνατές γνώσεις. Τώρα είναι η εποχή που μπορείς να μάθεις, σε αυτή την ηλικία. Από εκεί και πέρα πρέπει να αποδώσεις. Άρα προσπάθεια, προσπάθεια, προσπάθεια, διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα, εντρύφηση στις νέες τεχνολογίες και τόλμη!

Πηγή: Περιοδικό @UP