Διαβάστε περισσότερα
Ο κ. Φλώρος είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών, κάτοχος διδακτορικού τίτλου από το ίδιο Τμήμα, Καθηγητής του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρύτανης του Ιδρύματος.
Ορισμένα από τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τα ηχητικά παιχνίδια (audio games) και ηχητικές διεπαφές (auditory interfaces), την ηχητική επαυξημένη / μεικτή πραγματικότητα, την αυτοματοποιημένη / έξυπνη σύνθεση ήχου και μουσικής κ.ά.
Το αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα του κ. Φλώρου, μπορείτε να εντοπίσετε στην παρακάτω ιστοσελίδα: https://avarts.ionio.gr/gr/department/people/97-floros/
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Φλώρου, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Στο πλαίσιο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Πατρών με την κοινωνία, πώς βλέπετε την πρωτοβουλία ενίσχυσης του κοινωνικού δικτύου των απόφοιτων του Ιδρύματος?
Α.Φ.: Η δημιουργία ενεργών δεσμών μεταξύ ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος και των αποφοίτων του είναι πολύ σημαντική και μια καθιερωμένη πρακτική σε διεθνές επίπεδο. Βοηθά στην αποτίμηση εκ μέρους του οικείου Πανεπιστημίου της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής πορείας των αποφοίτων του, παρέχοντας χρήσιμη ανατροφοδότηση σε επίπεδο σχεδιασμού προγραμμάτων σπουδών. Επιπλέον, δημιουργεί αίσθημα σιγουριάς στους ίδιους τους αποφοίτους, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως κίνητρο μεγαλύτερης επένδυσης στις σπουδές για τους ενεργούς φοιτητές και φοιτήτριες. Εφόσον λοιπόν το κοινωνικό δίκτυο των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών συμβάλλει προς την παραπάνω κατεύθυνση με έναν τρόπο, ένα μέσο που είναι αρκετά γνώριμο και διαδεδομένο μεταξύ των νέων, είναι σίγουρο ότι κινείται προς την απόλυτα ορθή κατεύθυνση. Τέλος, σημαντική είναι και η πληροφόρηση που δίνει σε εμάς, τους αποφοίτους, σχετικά με την πορεία φίλων και συναδέλφων από το παρελθόν, επαναφέροντας όμορφες αναμνήσεις από τα χρόνια των σπουδών μας στην Πάτρα.
2.Εσείς εντοπίσατε τη δική σας φοιτητική παρέα μέσω του δικτύου? Θα προτρέπατε κάποιον νέο απόφοιτο να εγγραφεί? Και αν ναι, για ποιους λόγους?
Α.Φ.: Προς μεγάλη έκπληξη μέσω του κοινωνικού δικτύου όχι μόνο εντόπισα κάποια ξεχασμένα μέλη της φοιτητικής παρέας, αλλά επιπλέον κατορθώσαμε και ήρθαμε σε επαφή εκτός αυτού. Είναι σημαντικό επίσης να βλέπεις την εξέλιξη της παρέας αυτής, με την οποία συνδέεσαι με αναμνήσεις έντονες. Η φοιτητική ζωή, αν και σύντομη χρονικά σε σχέση με την μετέπειτα επαγγελματική πορεία, έχει μια ιδιαίτερη δυναμική αξία που αφήνει ανεξίτηλες μνήμες από τα αμφιθέατρα, την φοιτητική ζωή, τις συνήθειες, οι οποίες αν και μέσα στην καθημερινότητα φαινομενικά δεν υπάρχουν, κάποια στιγμή, με κάποια αφορμή μπορούν και ξυπνούν νοσταλγικά. Επιπλέον όμως, το να βλέπεις την επαγγελματική πορεία και τις επιτυχίες άλλων συναδέλφων και φίλων, με τους οποίους είχες κοινή αφετηρία, αφενός μεν σε γεμίζει χαρά, αφετέρου δε βοηθά στο να κάνεις την δική σου ουσιαστική, εσωτερική αυτοαξιολόγηση. Για τους παραπάνω λόγους παροτρύνω όλους τους νέους αποφοίτους να εγγραφούν στο κοινωνικό δίκτυο, δημιουργώντας ένα είδους χρονοκάψουλας που θα ανοίξει στο μέλλον ανακαλώντας μνήμες, αλλά και ενδεχομένως βοηθώντας τους να κάνουν σωστές επιλογές για την επαγγελματική τους πορεία.
3.Ποιες ήταν οι αγαπημένες σας φοιτητικές συνήθειες στην Πάτρα? Ποιες εικόνες σας έρχονται στο μυαλό όταν διαβάζετε ή συζητάτε για το Πανεπιστήμιο Πατρών?
Α.Φ.: Άπειρες ώρες βραδινών και μεταμεσονύκτιων συζητήσεων. Πολύ μουσική και χορός, σε βραδινά στέκια όπως η Όπερα. Αλλά και μια ιδιαίτερη παρέα, από διαφορετικά Τμήματα, με την οποία παίζαμε ρεμπέτικη μουσική για κάποια χρόνια. Έντονες οι αναμνήσεις και από τις καρναβαλικές περιόδους, όπου η φιλοξενία πολλών φίλων ήταν δεδομένη. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις διαδρομές με το λεωφορείο νούμερο 6 προς το Πανεπιστήμιο, ειδικά εκείνες τις πρωϊνές ώρες για κάποιο υποχρεωτικό εργαστήριο, όπου επικρατούσε μια απόλυτη σιγή. Ο χώρος του Πανεπιστημίου Πατρών του 1991, του πρώτου έτους σπουδών μου, εξελίχθηκε γοργά, δεν έχει σχέση με το σήμερα. Από την υποχρέωση του να κάνεις διάλειμμα για μεσημεριανό φαγητό πηγαίνοντας στο κέντρο της πόλης, έχει εξελιχθεί σε μια πανεπιστημιούπολη που προσφέρει σχεδόν τα πάντα. Και έτσι πρέπει να είναι και να γίνεται. Το σίγουρο είναι ότι σε κάθε επίσκεψη, η λαχτάρα για την πραγματοποίησή της είναι μεγάλη.
4.Ως Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου, ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που έχει να διαχειριστεί το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο σε ένα ευμετάβλητο κοινωνικό σκηνικό όπως το σημερινό?
Α.Φ.: Πολύ σύνθετο ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί με μερικές προτάσεις. Τα ελληνικά Α.Ε.Ι., και ιδίως τα περιφερειακά πρέπει να αντιμετωπίσουν την εσωστρέφεια ως σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα ακαδημαϊκής ανάπτυξης. Ένας παράγοντας που γιγαντώθηκε τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και στέρησε από τα Ιδρύματα πολύτιμους πόρους, με αποτέλεσμα η καθημερινότητα της λειτουργίας τους να περιορίζεται κυρίαρχα στην αντιμετώπιση και επίλυση προβλημάτων. Η αντιμετώπιση της εσωστρέφειας θα σημάνει μια νέα εποχή ανάπτυξης για τα Α.Ε.Ι. της χώρας, τα οποία όμως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι επενδύουν διαρκώς στην ποιότητα, γεγονός που έχει εμφανές αντίκρισμα στις παρεχόμενες σπουδές, αλλά και στα παραγόμενα αποτελέσματα έρευνας. Για να γίνει αυτό το βήμα όμως πρέπει να υπάρξει ικανή αύξηση των διαθέσιμων για τα πανεπιστήμια πόρων από την πολιτεία. Από εκεί και πέρα, τα Πανεπιστήμια έχουν την γνώση, αλλά και την εμπειρία να προσαρμόζονται πολύ γρήγορα στις απαιτήσεις του ευμετάβλητου περιβάλλοντος που αναφέρατε, όπως για παράδειγμα συνέβη με την μετάβαση στο εξ αποστάσεως μοντέλο διδασκαλίας μέσα σε ελάχιστο χρόνο λόγω της πανδημίας, αλλά και με την αντίστροφη μετάβαση στην κανονικότητα. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι πολύ συχνές μεταβολές του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Πανεπιστημίων δεν τα βοηθούν στην αναπτυξιακή τους πορεία, καθώς δημιουργούν πολύ μεγάλες απαιτήσεις αλλαγής των διοικητικών διαδικασιών σε πολύ μικρό βάθος χρόνου.
5.Αδιαμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια ‘κατοικούμε’ στην εποχή της εικόνας. Όμως, ο ήχος έχει τη δική του ισχυρή δυναμική που αντιστέκεται σθεναρά στην εικόνα όπως π.χ. το μέσο του ραδιοφώνου. Έτσι λοιπόν, με αφορμή τα δικά σας ερευνητικά ενδιαφέροντα, θέλετε να μας αποκωδικοποιήσετε τον ψηφιακό ήχο και την τεχνολογία του?
Α.Φ.: Το δίλημμα «ήχος» ή «εικόνα» μου θυμίζει έντονα την εποχή που προετοιμαζόμουν να ξεκινήσω τη διδακτορική μου έρευνα στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είχα αποφασίσει να εστιάσω στον τομέα της ψηφιακής επεξεργασίας σήματος και τελικά επέλεξα για εστίαση τον ήχο ως σήμα. Μια επιλογή που δεν μετανιώνω γιατί τελικά ανακαλύπτει κανείς εάν ασχοληθεί με το θέμα ότι ο ήχος έχει περισσότερα μυστικά, μεγαλύτερο δυναμικό εύρος και υπάρχουν πολλά περισσότερα περιθώρια αξιοποίησής του ως οπτικοακουστική συνιστώσα σε έναν περισσότερο, όπως είπατε και εσείς, οπτικό κόσμο και πολιτισμό. Τα σημαντικότερα ορόσημα λοιπόν στην επιστημονική μου πορεία με τον ήχο ήταν η πολυεπίπεδη επίδραση του Δασκάλου μου, του επιβλέποντα της έρευνας Καθηγητή Ι. Μουρτζόπουλου, αλλά και η εν συνεχεία απασχόλησή μου στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, όπου η τεχνολογία με την τέχνη συνδυάζονται αρμονικά, δημιουργώντας ένα διαθεματικό δημιουργικό περιβάλλον εκπαίδευσης και έρευνας με απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης. Και με την τεχνολογία του ήχου παρούσα μεν, αλλά με τρόπο που να μην γίνεται αντιληπτός από τον ακροατή, όπως ακριβώς επιβάλλεται να συμβαίνει στις σύγχρονες μορφές οπτικοακουστικής διαδραστικής τέχνης.
6.Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Α.Φ.: Εξετάζοντας την πορεία που ακολούθησε το στάδιο των σπουδών, προπτυχιακών και διδακτορικών, με την ακρίβεια της αντικειμενικότητας των 20 και πλέον ετών που έχουν παρέλθει, διαπιστώνω ότι η σωστά μετρημένη αυτοπεποίθηση είναι το βασικό συστατικό του να καταλήξει κανείς να μετασχηματίζει τα όποια ενδόμυχα θέλω σε πραγματικότητα. Μια αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τα ουσιαστικά επιστημονικά εφόδια των σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Σήμερα, από την θέση πλέον του Πρύτανη ενός άλλου Πανεπιστημίου, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ακαδημαϊκό μου «πατρικό» για όσα απλόχερα μου πρόσφερε. Τους Δασκάλους (με το «Δ» όχι τυχαία κεφαλαίο) που ήταν αφοσιωμένοι στον στόχο τους και αποτελούν ακόμα και σήμερα ακαδημαϊκό πρότυπο. Και να συγχαρώ τον συνάδελφο Πρύτανη και φίλο Χρήστο για την πρωτοβουλία ενεργοποίησης του δικτύου αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών, αποτυπώνοντας αναμνήσεις και αξιοποιώντας τες προς όφελος των νεότερων γενεών φοιτητών.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών
Ο κ. Φλώρος είναι απόφοιτος του Τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών, κάτοχος διδακτορικού τίτλου από το ίδιο Τμήμα, Καθηγητής του Τμήματος Τεχνών Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου και Πρύτανης του Ιδρύματος.
Ορισμένα από τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τα ηχητικά παιχνίδια (audio games) και ηχητικές διεπαφές (auditory interfaces), την ηχητική επαυξημένη / μεικτή πραγματικότητα, την αυτοματοποιημένη / έξυπνη σύνθεση ήχου και μουσικής κ.ά.
Το αναλυτικό βιογραφικό σημείωμα του κ. Φλώρου, μπορείτε να εντοπίσετε στην παρακάτω ιστοσελίδα: https://avarts.ionio.gr/gr/department/people/97-floros/
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Φλώρου, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Στο πλαίσιο διασύνδεσης του Πανεπιστημίου Πατρών με την κοινωνία, πώς βλέπετε την πρωτοβουλία ενίσχυσης του κοινωνικού δικτύου των απόφοιτων του Ιδρύματος?
Α.Φ.: Η δημιουργία ενεργών δεσμών μεταξύ ενός Πανεπιστημιακού Ιδρύματος και των αποφοίτων του είναι πολύ σημαντική και μια καθιερωμένη πρακτική σε διεθνές επίπεδο. Βοηθά στην αποτίμηση εκ μέρους του οικείου Πανεπιστημίου της επαγγελματικής και ακαδημαϊκής πορείας των αποφοίτων του, παρέχοντας χρήσιμη ανατροφοδότηση σε επίπεδο σχεδιασμού προγραμμάτων σπουδών. Επιπλέον, δημιουργεί αίσθημα σιγουριάς στους ίδιους τους αποφοίτους, ενώ παράλληλα λειτουργεί και ως κίνητρο μεγαλύτερης επένδυσης στις σπουδές για τους ενεργούς φοιτητές και φοιτήτριες. Εφόσον λοιπόν το κοινωνικό δίκτυο των αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών συμβάλλει προς την παραπάνω κατεύθυνση με έναν τρόπο, ένα μέσο που είναι αρκετά γνώριμο και διαδεδομένο μεταξύ των νέων, είναι σίγουρο ότι κινείται προς την απόλυτα ορθή κατεύθυνση. Τέλος, σημαντική είναι και η πληροφόρηση που δίνει σε εμάς, τους αποφοίτους, σχετικά με την πορεία φίλων και συναδέλφων από το παρελθόν, επαναφέροντας όμορφες αναμνήσεις από τα χρόνια των σπουδών μας στην Πάτρα.
2.Εσείς εντοπίσατε τη δική σας φοιτητική παρέα μέσω του δικτύου? Θα προτρέπατε κάποιον νέο απόφοιτο να εγγραφεί? Και αν ναι, για ποιους λόγους?
Α.Φ.: Προς μεγάλη έκπληξη μέσω του κοινωνικού δικτύου όχι μόνο εντόπισα κάποια ξεχασμένα μέλη της φοιτητικής παρέας, αλλά επιπλέον κατορθώσαμε και ήρθαμε σε επαφή εκτός αυτού. Είναι σημαντικό επίσης να βλέπεις την εξέλιξη της παρέας αυτής, με την οποία συνδέεσαι με αναμνήσεις έντονες. Η φοιτητική ζωή, αν και σύντομη χρονικά σε σχέση με την μετέπειτα επαγγελματική πορεία, έχει μια ιδιαίτερη δυναμική αξία που αφήνει ανεξίτηλες μνήμες από τα αμφιθέατρα, την φοιτητική ζωή, τις συνήθειες, οι οποίες αν και μέσα στην καθημερινότητα φαινομενικά δεν υπάρχουν, κάποια στιγμή, με κάποια αφορμή μπορούν και ξυπνούν νοσταλγικά. Επιπλέον όμως, το να βλέπεις την επαγγελματική πορεία και τις επιτυχίες άλλων συναδέλφων και φίλων, με τους οποίους είχες κοινή αφετηρία, αφενός μεν σε γεμίζει χαρά, αφετέρου δε βοηθά στο να κάνεις την δική σου ουσιαστική, εσωτερική αυτοαξιολόγηση. Για τους παραπάνω λόγους παροτρύνω όλους τους νέους αποφοίτους να εγγραφούν στο κοινωνικό δίκτυο, δημιουργώντας ένα είδους χρονοκάψουλας που θα ανοίξει στο μέλλον ανακαλώντας μνήμες, αλλά και ενδεχομένως βοηθώντας τους να κάνουν σωστές επιλογές για την επαγγελματική τους πορεία.
3.Ποιες ήταν οι αγαπημένες σας φοιτητικές συνήθειες στην Πάτρα? Ποιες εικόνες σας έρχονται στο μυαλό όταν διαβάζετε ή συζητάτε για το Πανεπιστήμιο Πατρών?
Α.Φ.: Άπειρες ώρες βραδινών και μεταμεσονύκτιων συζητήσεων. Πολύ μουσική και χορός, σε βραδινά στέκια όπως η Όπερα. Αλλά και μια ιδιαίτερη παρέα, από διαφορετικά Τμήματα, με την οποία παίζαμε ρεμπέτικη μουσική για κάποια χρόνια. Έντονες οι αναμνήσεις και από τις καρναβαλικές περιόδους, όπου η φιλοξενία πολλών φίλων ήταν δεδομένη. Και φυσικά, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις διαδρομές με το λεωφορείο νούμερο 6 προς το Πανεπιστήμιο, ειδικά εκείνες τις πρωϊνές ώρες για κάποιο υποχρεωτικό εργαστήριο, όπου επικρατούσε μια απόλυτη σιγή. Ο χώρος του Πανεπιστημίου Πατρών του 1991, του πρώτου έτους σπουδών μου, εξελίχθηκε γοργά, δεν έχει σχέση με το σήμερα. Από την υποχρέωση του να κάνεις διάλειμμα για μεσημεριανό φαγητό πηγαίνοντας στο κέντρο της πόλης, έχει εξελιχθεί σε μια πανεπιστημιούπολη που προσφέρει σχεδόν τα πάντα. Και έτσι πρέπει να είναι και να γίνεται. Το σίγουρο είναι ότι σε κάθε επίσκεψη, η λαχτάρα για την πραγματοποίησή της είναι μεγάλη.
4.Ως Πρύτανης του Ιονίου Πανεπιστημίου, ποιες είναι οι κύριες προκλήσεις που έχει να διαχειριστεί το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο σε ένα ευμετάβλητο κοινωνικό σκηνικό όπως το σημερινό?
Α.Φ.: Πολύ σύνθετο ερώτημα που δύσκολα μπορεί να απαντηθεί με μερικές προτάσεις. Τα ελληνικά Α.Ε.Ι., και ιδίως τα περιφερειακά πρέπει να αντιμετωπίσουν την εσωστρέφεια ως σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα ακαδημαϊκής ανάπτυξης. Ένας παράγοντας που γιγαντώθηκε τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και στέρησε από τα Ιδρύματα πολύτιμους πόρους, με αποτέλεσμα η καθημερινότητα της λειτουργίας τους να περιορίζεται κυρίαρχα στην αντιμετώπιση και επίλυση προβλημάτων. Η αντιμετώπιση της εσωστρέφειας θα σημάνει μια νέα εποχή ανάπτυξης για τα Α.Ε.Ι. της χώρας, τα οποία όμως οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι επενδύουν διαρκώς στην ποιότητα, γεγονός που έχει εμφανές αντίκρισμα στις παρεχόμενες σπουδές, αλλά και στα παραγόμενα αποτελέσματα έρευνας. Για να γίνει αυτό το βήμα όμως πρέπει να υπάρξει ικανή αύξηση των διαθέσιμων για τα πανεπιστήμια πόρων από την πολιτεία. Από εκεί και πέρα, τα Πανεπιστήμια έχουν την γνώση, αλλά και την εμπειρία να προσαρμόζονται πολύ γρήγορα στις απαιτήσεις του ευμετάβλητου περιβάλλοντος που αναφέρατε, όπως για παράδειγμα συνέβη με την μετάβαση στο εξ αποστάσεως μοντέλο διδασκαλίας μέσα σε ελάχιστο χρόνο λόγω της πανδημίας, αλλά και με την αντίστροφη μετάβαση στην κανονικότητα. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι οι πολύ συχνές μεταβολές του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Πανεπιστημίων δεν τα βοηθούν στην αναπτυξιακή τους πορεία, καθώς δημιουργούν πολύ μεγάλες απαιτήσεις αλλαγής των διοικητικών διαδικασιών σε πολύ μικρό βάθος χρόνου.
5.Αδιαμφισβήτητα τα τελευταία χρόνια ‘κατοικούμε’ στην εποχή της εικόνας. Όμως, ο ήχος έχει τη δική του ισχυρή δυναμική που αντιστέκεται σθεναρά στην εικόνα όπως π.χ. το μέσο του ραδιοφώνου. Έτσι λοιπόν, με αφορμή τα δικά σας ερευνητικά ενδιαφέροντα, θέλετε να μας αποκωδικοποιήσετε τον ψηφιακό ήχο και την τεχνολογία του?
Α.Φ.: Το δίλημμα «ήχος» ή «εικόνα» μου θυμίζει έντονα την εποχή που προετοιμαζόμουν να ξεκινήσω τη διδακτορική μου έρευνα στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είχα αποφασίσει να εστιάσω στον τομέα της ψηφιακής επεξεργασίας σήματος και τελικά επέλεξα για εστίαση τον ήχο ως σήμα. Μια επιλογή που δεν μετανιώνω γιατί τελικά ανακαλύπτει κανείς εάν ασχοληθεί με το θέμα ότι ο ήχος έχει περισσότερα μυστικά, μεγαλύτερο δυναμικό εύρος και υπάρχουν πολλά περισσότερα περιθώρια αξιοποίησής του ως οπτικοακουστική συνιστώσα σε έναν περισσότερο, όπως είπατε και εσείς, οπτικό κόσμο και πολιτισμό. Τα σημαντικότερα ορόσημα λοιπόν στην επιστημονική μου πορεία με τον ήχο ήταν η πολυεπίπεδη επίδραση του Δασκάλου μου, του επιβλέποντα της έρευνας Καθηγητή Ι. Μουρτζόπουλου, αλλά και η εν συνεχεία απασχόλησή μου στο Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας, όπου η τεχνολογία με την τέχνη συνδυάζονται αρμονικά, δημιουργώντας ένα διαθεματικό δημιουργικό περιβάλλον εκπαίδευσης και έρευνας με απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης. Και με την τεχνολογία του ήχου παρούσα μεν, αλλά με τρόπο που να μην γίνεται αντιληπτός από τον ακροατή, όπως ακριβώς επιβάλλεται να συμβαίνει στις σύγχρονες μορφές οπτικοακουστικής διαδραστικής τέχνης.
6.Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Α.Φ.: Εξετάζοντας την πορεία που ακολούθησε το στάδιο των σπουδών, προπτυχιακών και διδακτορικών, με την ακρίβεια της αντικειμενικότητας των 20 και πλέον ετών που έχουν παρέλθει, διαπιστώνω ότι η σωστά μετρημένη αυτοπεποίθηση είναι το βασικό συστατικό του να καταλήξει κανείς να μετασχηματίζει τα όποια ενδόμυχα θέλω σε πραγματικότητα. Μια αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τα ουσιαστικά επιστημονικά εφόδια των σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Σήμερα, από την θέση πλέον του Πρύτανη ενός άλλου Πανεπιστημίου, θα ήθελα να ευχαριστήσω το ακαδημαϊκό μου «πατρικό» για όσα απλόχερα μου πρόσφερε. Τους Δασκάλους (με το «Δ» όχι τυχαία κεφαλαίο) που ήταν αφοσιωμένοι στον στόχο τους και αποτελούν ακόμα και σήμερα ακαδημαϊκό πρότυπο. Και να συγχαρώ τον συνάδελφο Πρύτανη και φίλο Χρήστο για την πρωτοβουλία ενεργοποίησης του δικτύου αποφοίτων του Πανεπιστημίου Πατρών, αποτυπώνοντας αναμνήσεις και αξιοποιώντας τες προς όφελος των νεότερων γενεών φοιτητών.
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών