https://ch.linkedin.com/in/konstantinos-tompler-b930b048

O Kωνσταντίνος Τόμπλερ μεγάλωσε στο Ψυχικό της Αθήνας. Τελείωσε το Κολλεγιο Αθηνών και Ψυχικού. Ήταν άριστος μαθήτης και του άρεσαν πολύ οι επιστήμες, ήδη από μικρή ηλικία αποφάσισε να γίνει γιατρός. Ακολούθησε την θετική κατεύθυνση και το 2011 πέρασε με πανελλήνιες εξετάσεις στο Τμήμα Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Αποφοίτησε με βαθμό Άριστα. Παίρνει το πτυχίο του, το οποίο αναγνωρίζει στην Ελβετία κι αποφασίζει να φύγει από την Ελλάδα για να αποφύγει την λίστα αναμονής και τις γνωστές παθογένειες του ΕΣΥ και μιας και μιλάει και Γερμανικά, στοχεύει σε μια Γερμανόφωνη χώρα. Επειδή η Ελβετία προσφέρει ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης και έχοντας άριστες γνώσεις Γερμανικών ήδη από το σχολείο, θέλησε να στραφεί προς την άσκηση Ιατρικής σε αυτή τη χώρα ξεκινώντας ήδη ως εκτοετής φοιτητής να κάνει πρακτικές σε κλινικές στην Ελβετία παράλληλα γνωρίζοντας τον ελβετικό τρόπο ζωής. Θεώρησε δε, ότι οι γνώσεις ψυχιατρικής είναι απαραίτητες για την σφαιρική θεραπεία και την καλύτερη κατανόηση των ασθενών αφού πολλές οργανικές ασθένειες έχουν ψυχιατρικό/νευροβιολογικό υπόβαθρο οπότε με αφορμή αυτές τις σκέψεις οδηγήθηκε στην Ψυχιατρική και αργότερα στην Νευρολογία στην Ελβετία.

Παρακολουθεί τις προκηρύξεις στην Ελβετία και κλείνει 1 συνέντευξη στην πανεπιστημιακή κλινική Ψυχιατρικής στην Βέρνη, χωρίς να έχει κάποια γνωριμία ή κάποιο «μέσο» όπως θα λέγαμε, με κυριότερο προσόν την υπάρχουσα κλινική εμπειρία ως ασκούμενος φοιτητής σε άλλη κλινική ψυχιατρικής στην Ελβετία . Τη συνέντευξη παίρνει ο Διευθυντής της Ψυχιατρικής Κλινικής, ο οποίος ανάμεσα σε άλλα του κάνει την εξής ερώτηση: « Πώς βλέπεις τον εαυτό σου σε 5 με 10 χρόνια από τώρα?». Ο Κωνσταντίνος απαντά: «Ως επιμελητής σε νοσοομείο ή ιδιώτης γιατρός στην Ελβετία». Και ο διευθυντής αποκρίνεται ότι « προτιμούν να προσλαμβάνουν υποψηφίους που επιθυμούν να εγκατασταθούν στην Ελβετία μόνιμα και ότι είναι σπουδαίο ότι τα παράτησε όλα και πήγε από τη Ελλάδα στην Ελβετία για να εξελιχθεί επαγγελματικά». Μετά από 2 χρόνια ειδικότητας στην πανεπιστημιακή κλινική Ψυχιατρικής στην Βέρνη αποφασίζει να αλλάξει προσανατολισμό και συνεχίζει ως ειδικευόμενος σε μία κλινική νευρολογίας.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας ανοίγει η θέση του στο πανεπιστημακό νοσοκομείο Ιπποκράτειο στην ειδικότητα της εσωτερικής παθολογίας οπότε αποφασίζει να επιστρέψει Ελλάδα μετά απο σχεδόν 3 χρόνια παραμονής στην Ελβετία. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσης του δεν ικανοποιείται απο τη λειτουργία του ελληνικού συστήματος υγείας και αισθάνεται ότι φτάνει σε ένα πλαφόν όσον αφορά την εκπαίδευση και τις δεξιότητές του.

Επιστρέφει δριμύτερος στην Ελβετία και ολοκληρώνει άλλο ένα εξάμηνο νευρολογίας σε κλινική με ειδίκευση την αποκατάσταση ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας και συναφείς νευροεκφυλιστικές παθήσεις. Του προτείνεται να ειδικευθεί στην Ψυχιατρική/Νευρολογία, αλλά τον γοητεύει το απέραντο εύρος της εσωτερικής παθολογίας και κάπου εδώ παίρνεται και η τελική απόφαση για ειδίκευση στην Παθολογία. Έχοντας κατασταλάξει στην ειδικότητας της εσωτερικής παθολογίας μπορεί να αναγνωρίσει τα προηγούμενα έτη ειδικότητας καθώς για την απόκτηση του ειδικού τίτλου της παθολογίας στην Ελβετία απαιτούνται και 2 χρόνια εργασίας σε λοιπές ειδικότητες. Εν συνεχεία αποφασίζει να ξεκινήσει με το βασικό κομματι της παθολογίας βρίσκοντας θέση σε μία κλινική κοντά στη Ζυρίχη εξειδικευμένη στην αποκατάσταση ασθενών με χρόνιες πνευμονολογικές και καρδιολογικές παθήσεις.. Το 2022, ενώ είναι ακόμη σε ειδικότητα, μετά από πρόταση προαγωγής του διευθυντή αποκτά θέση επιμελητή πνευμολογίας στην ίδια κλινική, στην οποία συνεχίζει έως τώρα να δουλεύει. Μετά από 4 χρόνια ειδικότητας στην Ελβετία κατάφερε να φτάσει σε μια θέση που ενδεχομένως κάποιος άλλος να χρειαζόταν μέχρι και 10 χρόνια.

Τελικά, ο Κωνσταντίνος παραμένει εδώ και ένα χρόνο σ’ αυτό το Νοσοκομείο ως Επιμελητής Πνευμολογίας ενώ παράλληλα σκέφτεται την εξειδίκευση που θα ακολουθήσει στο μέλλον.
Από τον Νοέμβριο θα μετακόμισει στη Ζυρίχη και θα εργαστεί στο 10ο μεγαλύτερο νοσοκομείο της Ελβετίας, το νοσοκομείο του Winterthur.
Θεωρεί πως η ικανοποίηση που παίρνει ένας Παθολόγος όταν θεραπεύει έναν ασθενή και τον «επιστρέφει» στην πρότερη του κατάσταση και λειτουργικότητα, δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο.
Ο Κωνσταντίνος παραδέχεται πως χωρίς την στήριξή της οικογένειας και κολλητών του φίλων, ίσως να μην τα είχε καταφέρει.
Έρχεται συχνά στην Ελλάδα για να βλέπει την οικογένεια και τους φίλους του
Η διαδρομή 15 ετών από την Αθήνα στην Πάτρα, τη Βέρνη ως και τη Ζυρίχη δεν ήταν εύκολη, ούτε χωρίς εμπόδια, αλλά είχε πείσμα, αγάπη και στόχο.
Η συμβουλή που θα ‘δινε στα νεότερα παιδιά που θέλουν να ζήσουν στο εξωτερικό είναι: «Να αγαπάτε πολύ αυτό που κάνετε και να αφιερώνεστε σε αυτό σαν την αγαπημένη σας δραστηριότητα που κάνετε στον ελεύθερό σας χρόνο. Αν δεν τ’ αγαπάτε πολύ, δεν θα αντέξετε μακριά από την Ελλάδα».

Χαίρεται με τα πιο απλά πράγματα. Κάνει δραστηριότητες στη φύση και αθλείται συστηματικά.

Από τη στήλη “Θα χαρούμε να ακούσουμε και τη δική σου ιστορία!”