Διαβάστε περισσότερα
Ο Μίνως Γαροφαλάκης είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Πληροφοριακών Συστημάτων (ΙΠΣΥ) στο Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας “Αθηνά”, και Καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης όπου επίσης διευθύνει το Εργαστήριο Τεχνολογίας Συστημάτων Λογισμικού και Δικτυακών Εφαρμογών (SoftNet).
Στο παρελθόν κατείχε ερευνητικές θέσεις στα Bell Labs (1998-2005), στην Intel Research Berkeley (2005-2007), και στην Yahoo! Research (2007-2008). Παράλληλα, ήταν Συνεργαζόμενος Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα EECS του University of California, Berkeley (2006-2008).
Έλαβε Πτυχίο Μηχανικού Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1992 (με βαθμό 9.21/10, Πρώτος στην Πολυτεχνική Σχολή του Παν. Πατρών), και Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Επιστήμη των Υπολογιστών από το University of Wisconsin-Madison το 1994 και 1998, αντίστοιχα.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στις ευρύτερες περιοχές της Αναλυτικής Επεξεργασίας Μεγάλων Δεδομένων και Μηχανικής Μάθησης Μεγάλης Κλίμακας. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 180 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή συνέδρια και περιοδικά, και έχει δώσει πολλές προσκεκλημένες ομιλίες σε μεγάλα διεθνή συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις. Η δουλειά του έχει αποφέρει 36 αρχειοθετήσεις (filings) για US Patents (με 29 καταχωρημένες πατέντες) για εταιρείες όπως η Lucent, η Yahoo!, και η AT&T. Επιπλέον, ήταν/είναι Κύριος Ερευνητής σε μια πληθώρα σημαντικών ερευνητικών έργων χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Google Scholar δίνει πάνω από 15.000 αναφορές στο έργο του, και τιμή h-index = 66. Ο καθ. Μίνως Γαροφαλάκης είναι ACM Fellow (2018) “for contributions to data processing and analytics”, IEEE Fellow (2017) “for contributions to data streaming analytics”, και έχει λάβει αρκετά βραβεία, όπως το Βραβείο Ερευνητικής Αριστείας του Πολυτεχνείου Κρήτης (2015), το IEEE ICDE Best Paper Award (2009), το Bell Labs President’s Gold Award (2004), το Bell Labs Teamwork Award (2003), καθώς και ένα Marie-Curie International Reintegration Fellowship (2010-2014).
Περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκονται στην προσωπική του σελίδα στο διαδίκτυο: http://users.softnet.tuc.gr/~minos/ .
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Γαροφαλάκη, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Το 1992 αποφοιτήσατε πρώτος από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Μιλήστε μας για την απαιτητική διαδρομή αυτής της επιτυχίας.
Μ.Γ.: Καταρχάς, πρέπει να αναφέρω ότι ποτέ δεν ήταν ο στόχος μου αυτός (να αποφοιτήσω πρώτος) – απλά συνέβη. Αυτό που ήταν στόχος μου κατά την διάρκεια των σπουδών μου ήταν να προσπαθώ πάντα να πάρω ότι περισσότερο μπορούσα από κάθε μάθημα, κάθε εργαστήριο, κάθε εργασία – και αυτό σίγουρα είχε άμεση σχέση με το ότι από πολύ νωρίς είχα ερωτευτεί το αντικείμενο του Μηχανικού Πληροφορικής. Και, ναι, η διαδρομή ήταν σίγουρα απαιτητική αλλά πραγματικά την ευχαριστήθηκα, χωρίς να θεωρώ ότι στερήθηκα πράγματα σε ότι αφορά την διασκέδαση ή την κοινωνική πλευρά της φοιτητικής ζωής στην Πάτρα. Όπως είχε πει και ο Κομφούκιος, «κάνε αυτό που αγαπάς, και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία μέρα στη ζωή σου» — πραγματικά εξαιρετική συμβουλή, διαχρονικά. Και βέβαια, στο τέλος, η προσπάθεια άξιζε τον κόπο, όπως αποδείχθηκε όταν έφυγα για το διδακτορικό μου στην Αμερική, και πολύ γρήγορα διαπίστωσα πόσα καλά με είχαν προετοιμάσει τα μαθήματα και οι καθηγητές μου στην Πάτρα για αυτό το επόμενο στάδιο της επιστημονικής μου καριέρας. Αυτή είναι νομίζω άλλη μία συμβουλή που θα ήθελα να μοιραστώ με νέους φοιτητές που τώρα ξεκινούν την επιστημονική τους διαδρομή στην Πάτρα, και γενικότερα στην Ελλάδα: το Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει πραγματικά πάρα πολλά να σας προσφέρει, οπότε φροντίστε να το εκμεταλλευτείτε στο έπακρο!
2.Την ημέρα της αποφοίτησης σας είχατε φανταστεί ότι θα επιστρέφατε εκ νέου στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έστω και με τον ηλεκτρονικό νόστο λόγω της εγγραφής σας στο κοινωνικό δίκτυο των απόφοιτων του Πανεπιστημίου?
Μ.Γ.: Η αλήθεια είναι ότι έχω ήδη επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο Πατρών 2-3 φορές μετά την αποφοίτηση μου. Η πρώτη μου επίσκεψη ήταν το 2006 (την περίοδο που εργαζόμουν στην Intel Research στο Berkeley, CA), όταν έλαβα μία τιμητική πρόσκληση να μιλήσω ως «διακεκριμένος απόφοιτος» σε μία εκδήλωση για τα 25 χρόνια του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής. Φυσικά, την αποδέχθηκα, και ήταν πραγματικά μεγάλη μου τιμή και χαρά να επιστρέψω στους χώρους του Πανεπιστημίου Πατρών, να δω παλιούς καθηγητές και συναδέλφους, και να μοιραστώ κάποιες από τις εμπειρίες μου μαζί τους. Μετά από την επιστροφή μου στην Ελλάδα στα τέλη του 2008, είχα επίσης την ευκαιρία να επισκεφτώ ξανά το ΠΠ ως μέλος εκλεκτορικών για νέα μέλη ΔΕΠ στο τμήμα. Ανεξάρτητα από αυτό πάντως, θεωρώ ότι η ιδέα ενός ενεργού κοινωνικού δικτύου αποφοίτων για το ΠΠ είναι πραγματικά εξαιρετική, και είναι τιμή και χαρά μου να είμαι κομμάτι του. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Πρύτανη, Καθηγητή Χρήστο Μπούρα, για αυτή την εξαιρετική πρωτοβουλία, και βέβαια πολλές ευχαριστίες για την πρόσκλησή του για αυτή την συνέντευξη. (Και απλά να αναφέρω εδώ ότι έχω ακόμα ζωηρές αναμνήσεις από τις διαλέξεις του Χρήστου που παρακολούθησα ως φοιτητής στα αμφιθέατρα στο Ρίο.:-))
3.Στο Πανεπιστήμιο Πατρών εκτός του πλούσιου ερευνητικού έργου που παράγεται στο κόλπους των εργαστηρίων των Τμημάτων, υπάρχει ισχυρό εθελοντικό δυναμικό από διάφορες ομάδες που δραστηριοποιούνται. Θυμάστε κάποια αντίστοιχη δράση από τα δικά σας φοιτητικά χρόνια?
Μ.Γ.: Ναι, σίγουρα ακόμα και στα δικά μου φοιτητικά χρόνια υπήρχαν πολλές εθελοντικές δραστηριότητες από διάφορες ομάδες. Μία τέτοια δράση που θυμάμαι ήταν ένα συνέδριο που είχε οργανώσει τότε στο Ρίο ο φοιτητικός σύλλογος BEST (Board of European Students of Technology) του ΠΠ, και στο οποίο είχα συμμετάσχει μετά από παρότρυνση των καθηγητών μου. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η πρώτη μου επαφή με την έννοια του «συνεδρίου» με παρουσιάσεις πάνω σε ερευνητικά θέματα, και θυμάμαι ότι πραγματικά με είχε ενθουσιάσει η ιδέα. Έκτοτε, έχω συμμετάσχει με διάφορους τρόπους σε εκατοντάδες ερευνητικά συνέδρια, αλλά σίγουρα αυτό το πρώτο έχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Και νομίζω ότι αν ψάξω κάποιες παλιές κούτες μου, κάπου θα βρω και τα πρακτικά από τότε.
4.Έχετε εργαστεί σε σημαντικές εταιρείες του εξωτερικού. Μοιραστείτε μαζί μας την εμπειρία να εργάζεται κανείς σε πολυεθνικές εταιρείες όπως η Yahoo.
Μ.Γ.: Πραγματικά, μετά το διδακτορικό μου, είχα την ευκαιρία να εργαστώ στην Αμερική για πάνω από 10 χρόνια σε κάποια από τα παγκοσμίως κορυφαία εργαστήρια βιομηχανικής έρευνας (industrial research labs) στο χώρο της Πληροφορικής, όπως Bell Labs, Intel Research, και Yahoo! Research. Η εμπειρία ήταν μοναδική, αλλά μάλλον δύσκολο να μεταφερθεί σε κάποιον που δεν έχει βρεθεί σε αυτό το περιβάλλον. Περνάς την κάθε μέρα σου 100% εστιασμένος σε τεχνολογίες και έρευνα αιχμής, συνεργαζόμενος με άτομα που είναι αυθεντίες στην περιοχή τους, χωρίς κανένα ουσιαστικό περιορισμό στα μέσα και τους πόρους για την έρευνά σου, και ο μόνος στόχος σου είναι ερευνητικά αποτελέσματα κορυφαίας ποιότητας που μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην εταιρεία (αλλά και ευρύτερα). Κάτι που πάντα έβρισκα ενδιαφέρον σε αυτά τα εργαστήρια ήταν ότι, ενώ το περιβάλλον ήταν πολύ έντονα ανταγωνιστικό, ταυτόχρονα ήταν και εξαιρετικά συνεργατικό, καθώς όλοι συνειδητοποιούσαν την ανάγκη μίας ισχυρής ομάδας προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος ουσιαστικός στόχος. Και ενώ και στην Ελλάδα πλέον έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε έρευνα υψηλής ποιότητας σε τεχνολογίες αιχμής, θεωρώ ότι είμαστε ακόμα αρκετά μακριά σε κάποια από τα υπόλοιπα στοιχεία.
5.Πλούσιο ακαδημαϊκό έργο, δημοσιεύσεις και βραβεία για τη συνεισφορά σας στην Επιστήμη. Ως Καθηγητής συναναστρέφεστε με νέα άτομα με όραμα και όνειρα για το μέλλον. Ποια είναι τα τρία εφόδια που πρέπει να διαθέτει ο κάθε νέος Επιστήμονας στη φαρέτρα του?
Μ.Γ.: Το πρώτο σημαντικό εφόδιο θα έλεγα ότι είναι η εργατικότητα και η επιμονή: το να πετύχεις οτιδήποτε σημαντικό χρειάζεται σίγουρα δουλειά και συνεχή προσπάθεια και, όπως είχε πει και ο Έντισον, «η επιτυχία είναι 1% έμπνευση και 99% ιδρώτας». Σαν δεύτερο εφόδιο θα έβαζα την ευελιξία και την δυνατότητα προσαρμογής: ειδικά σε νέες και μοντέρνες επιστήμες (όπως η Πληροφορική), το πεδίο της έρευνας εξελίσσεται διαρκώς και είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορείς συνεχώς να μαθαίνεις νέα πράγματα και να προσαρμόζεις την δουλειά σου σε νέες ιδέες, κατευθύνσεις, και τεχνολογίες αιχμής. Το τελευταίο, και ίσως το πιο σημαντικό εφόδιο, είναι η αγάπη για την επιστήμη σου: αυτή είναι το πραγματικό θεμέλιο για να χτίσεις μία επιτυχημένη επιστημονική καριέρα με διάρκεια, ενώ, χωρίς αυτήν, οποιοδήποτε άλλο εφόδιο καθίσταται ανούσιο.
6.Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Μ.Γ.: Έχω πραγματικά τόσες όμορφες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα: από τις εξόδους με φίλους στα Ψηλαλώνια και στη Γεροκωστοπούλου, τα ξέφρενα γλέντια του Πατρινού καρναβαλιού, αλλά και τα ξενύχτια διαβάζοντας για εξετάσεις, λύνοντας ασκήσεις, και δουλεύοντας σε projects. Μακριά από το σπίτι, ανεξαρτητοποίηση, ρουφώντας νέα γνώση και νέες δεξιότητες, αλλά και κάνοντας νέους δεσμούς και φιλίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Από τις πιο όμορφες περιόδους στη ζωή μου, χωρίς καμία αμφιβολία!
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών
Ο Μίνως Γαροφαλάκης είναι Διευθυντής του Ινστιτούτου Πληροφοριακών Συστημάτων (ΙΠΣΥ) στο Κέντρο Έρευνας και Καινοτομίας “Αθηνά”, και Καθηγητής Επιστήμης Υπολογιστών στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΗΜΜΥ) του Πολυτεχνείου Κρήτης όπου επίσης διευθύνει το Εργαστήριο Τεχνολογίας Συστημάτων Λογισμικού και Δικτυακών Εφαρμογών (SoftNet).
Στο παρελθόν κατείχε ερευνητικές θέσεις στα Bell Labs (1998-2005), στην Intel Research Berkeley (2005-2007), και στην Yahoo! Research (2007-2008). Παράλληλα, ήταν Συνεργαζόμενος Αναπληρωτής Καθηγητής στο Τμήμα EECS του University of California, Berkeley (2006-2008).
Έλαβε Πτυχίο Μηχανικού Ηλεκτρονικών Υπολογιστών και Πληροφορικής από το Πανεπιστήμιο Πατρών το 1992 (με βαθμό 9.21/10, Πρώτος στην Πολυτεχνική Σχολή του Παν. Πατρών), και Μεταπτυχιακό και Διδακτορικό Δίπλωμα στην Επιστήμη των Υπολογιστών από το University of Wisconsin-Madison το 1994 και 1998, αντίστοιχα.
Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα εστιάζουν στις ευρύτερες περιοχές της Αναλυτικής Επεξεργασίας Μεγάλων Δεδομένων και Μηχανικής Μάθησης Μεγάλης Κλίμακας. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 180 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή συνέδρια και περιοδικά, και έχει δώσει πολλές προσκεκλημένες ομιλίες σε μεγάλα διεθνή συνέδρια και επιστημονικές συναντήσεις. Η δουλειά του έχει αποφέρει 36 αρχειοθετήσεις (filings) για US Patents (με 29 καταχωρημένες πατέντες) για εταιρείες όπως η Lucent, η Yahoo!, και η AT&T. Επιπλέον, ήταν/είναι Κύριος Ερευνητής σε μια πληθώρα σημαντικών ερευνητικών έργων χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το Google Scholar δίνει πάνω από 15.000 αναφορές στο έργο του, και τιμή h-index = 66. Ο καθ. Μίνως Γαροφαλάκης είναι ACM Fellow (2018) “for contributions to data processing and analytics”, IEEE Fellow (2017) “for contributions to data streaming analytics”, και έχει λάβει αρκετά βραβεία, όπως το Βραβείο Ερευνητικής Αριστείας του Πολυτεχνείου Κρήτης (2015), το IEEE ICDE Best Paper Award (2009), το Bell Labs President’s Gold Award (2004), το Bell Labs Teamwork Award (2003), καθώς και ένα Marie-Curie International Reintegration Fellowship (2010-2014).
Περισσότερες λεπτομέρειες βρίσκονται στην προσωπική του σελίδα στο διαδίκτυο: http://users.softnet.tuc.gr/~minos/ .
Ακολουθεί συνέντευξη του κ. Γαροφαλάκη, που μας παραχώρησε για τη στήλη των διακεκριμένων απόφοιτων του κοινωνικού δικτύου του Πανεπιστημίου Πατρών:
1.Το 1992 αποφοιτήσατε πρώτος από την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών. Μιλήστε μας για την απαιτητική διαδρομή αυτής της επιτυχίας.
Μ.Γ.: Καταρχάς, πρέπει να αναφέρω ότι ποτέ δεν ήταν ο στόχος μου αυτός (να αποφοιτήσω πρώτος) – απλά συνέβη. Αυτό που ήταν στόχος μου κατά την διάρκεια των σπουδών μου ήταν να προσπαθώ πάντα να πάρω ότι περισσότερο μπορούσα από κάθε μάθημα, κάθε εργαστήριο, κάθε εργασία – και αυτό σίγουρα είχε άμεση σχέση με το ότι από πολύ νωρίς είχα ερωτευτεί το αντικείμενο του Μηχανικού Πληροφορικής. Και, ναι, η διαδρομή ήταν σίγουρα απαιτητική αλλά πραγματικά την ευχαριστήθηκα, χωρίς να θεωρώ ότι στερήθηκα πράγματα σε ότι αφορά την διασκέδαση ή την κοινωνική πλευρά της φοιτητικής ζωής στην Πάτρα. Όπως είχε πει και ο Κομφούκιος, «κάνε αυτό που αγαπάς, και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις ούτε μία μέρα στη ζωή σου» — πραγματικά εξαιρετική συμβουλή, διαχρονικά. Και βέβαια, στο τέλος, η προσπάθεια άξιζε τον κόπο, όπως αποδείχθηκε όταν έφυγα για το διδακτορικό μου στην Αμερική, και πολύ γρήγορα διαπίστωσα πόσα καλά με είχαν προετοιμάσει τα μαθήματα και οι καθηγητές μου στην Πάτρα για αυτό το επόμενο στάδιο της επιστημονικής μου καριέρας. Αυτή είναι νομίζω άλλη μία συμβουλή που θα ήθελα να μοιραστώ με νέους φοιτητές που τώρα ξεκινούν την επιστημονική τους διαδρομή στην Πάτρα, και γενικότερα στην Ελλάδα: το Ελληνικό Πανεπιστήμιο έχει πραγματικά πάρα πολλά να σας προσφέρει, οπότε φροντίστε να το εκμεταλλευτείτε στο έπακρο!
2.Την ημέρα της αποφοίτησης σας είχατε φανταστεί ότι θα επιστρέφατε εκ νέου στο Πανεπιστήμιο Πατρών, έστω και με τον ηλεκτρονικό νόστο λόγω της εγγραφής σας στο κοινωνικό δίκτυο των απόφοιτων του Πανεπιστημίου?
Μ.Γ.: Η αλήθεια είναι ότι έχω ήδη επιστρέψει στο Πανεπιστήμιο Πατρών 2-3 φορές μετά την αποφοίτηση μου. Η πρώτη μου επίσκεψη ήταν το 2006 (την περίοδο που εργαζόμουν στην Intel Research στο Berkeley, CA), όταν έλαβα μία τιμητική πρόσκληση να μιλήσω ως «διακεκριμένος απόφοιτος» σε μία εκδήλωση για τα 25 χρόνια του Τμήματος Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής. Φυσικά, την αποδέχθηκα, και ήταν πραγματικά μεγάλη μου τιμή και χαρά να επιστρέψω στους χώρους του Πανεπιστημίου Πατρών, να δω παλιούς καθηγητές και συναδέλφους, και να μοιραστώ κάποιες από τις εμπειρίες μου μαζί τους. Μετά από την επιστροφή μου στην Ελλάδα στα τέλη του 2008, είχα επίσης την ευκαιρία να επισκεφτώ ξανά το ΠΠ ως μέλος εκλεκτορικών για νέα μέλη ΔΕΠ στο τμήμα. Ανεξάρτητα από αυτό πάντως, θεωρώ ότι η ιδέα ενός ενεργού κοινωνικού δικτύου αποφοίτων για το ΠΠ είναι πραγματικά εξαιρετική, και είναι τιμή και χαρά μου να είμαι κομμάτι του. Τα θερμά μου συγχαρητήρια στον Πρύτανη, Καθηγητή Χρήστο Μπούρα, για αυτή την εξαιρετική πρωτοβουλία, και βέβαια πολλές ευχαριστίες για την πρόσκλησή του για αυτή την συνέντευξη. (Και απλά να αναφέρω εδώ ότι έχω ακόμα ζωηρές αναμνήσεις από τις διαλέξεις του Χρήστου που παρακολούθησα ως φοιτητής στα αμφιθέατρα στο Ρίο.:-))
3.Στο Πανεπιστήμιο Πατρών εκτός του πλούσιου ερευνητικού έργου που παράγεται στο κόλπους των εργαστηρίων των Τμημάτων, υπάρχει ισχυρό εθελοντικό δυναμικό από διάφορες ομάδες που δραστηριοποιούνται. Θυμάστε κάποια αντίστοιχη δράση από τα δικά σας φοιτητικά χρόνια?
Μ.Γ.: Ναι, σίγουρα ακόμα και στα δικά μου φοιτητικά χρόνια υπήρχαν πολλές εθελοντικές δραστηριότητες από διάφορες ομάδες. Μία τέτοια δράση που θυμάμαι ήταν ένα συνέδριο που είχε οργανώσει τότε στο Ρίο ο φοιτητικός σύλλογος BEST (Board of European Students of Technology) του ΠΠ, και στο οποίο είχα συμμετάσχει μετά από παρότρυνση των καθηγητών μου. Αυτή ήταν ουσιαστικά και η πρώτη μου επαφή με την έννοια του «συνεδρίου» με παρουσιάσεις πάνω σε ερευνητικά θέματα, και θυμάμαι ότι πραγματικά με είχε ενθουσιάσει η ιδέα. Έκτοτε, έχω συμμετάσχει με διάφορους τρόπους σε εκατοντάδες ερευνητικά συνέδρια, αλλά σίγουρα αυτό το πρώτο έχει μία ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Και νομίζω ότι αν ψάξω κάποιες παλιές κούτες μου, κάπου θα βρω και τα πρακτικά από τότε.
4.Έχετε εργαστεί σε σημαντικές εταιρείες του εξωτερικού. Μοιραστείτε μαζί μας την εμπειρία να εργάζεται κανείς σε πολυεθνικές εταιρείες όπως η Yahoo.
Μ.Γ.: Πραγματικά, μετά το διδακτορικό μου, είχα την ευκαιρία να εργαστώ στην Αμερική για πάνω από 10 χρόνια σε κάποια από τα παγκοσμίως κορυφαία εργαστήρια βιομηχανικής έρευνας (industrial research labs) στο χώρο της Πληροφορικής, όπως Bell Labs, Intel Research, και Yahoo! Research. Η εμπειρία ήταν μοναδική, αλλά μάλλον δύσκολο να μεταφερθεί σε κάποιον που δεν έχει βρεθεί σε αυτό το περιβάλλον. Περνάς την κάθε μέρα σου 100% εστιασμένος σε τεχνολογίες και έρευνα αιχμής, συνεργαζόμενος με άτομα που είναι αυθεντίες στην περιοχή τους, χωρίς κανένα ουσιαστικό περιορισμό στα μέσα και τους πόρους για την έρευνά σου, και ο μόνος στόχος σου είναι ερευνητικά αποτελέσματα κορυφαίας ποιότητας που μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην εταιρεία (αλλά και ευρύτερα). Κάτι που πάντα έβρισκα ενδιαφέρον σε αυτά τα εργαστήρια ήταν ότι, ενώ το περιβάλλον ήταν πολύ έντονα ανταγωνιστικό, ταυτόχρονα ήταν και εξαιρετικά συνεργατικό, καθώς όλοι συνειδητοποιούσαν την ανάγκη μίας ισχυρής ομάδας προκειμένου να επιτευχθεί κάποιος ουσιαστικός στόχος. Και ενώ και στην Ελλάδα πλέον έχουμε την δυνατότητα να κάνουμε έρευνα υψηλής ποιότητας σε τεχνολογίες αιχμής, θεωρώ ότι είμαστε ακόμα αρκετά μακριά σε κάποια από τα υπόλοιπα στοιχεία.
5.Πλούσιο ακαδημαϊκό έργο, δημοσιεύσεις και βραβεία για τη συνεισφορά σας στην Επιστήμη. Ως Καθηγητής συναναστρέφεστε με νέα άτομα με όραμα και όνειρα για το μέλλον. Ποια είναι τα τρία εφόδια που πρέπει να διαθέτει ο κάθε νέος Επιστήμονας στη φαρέτρα του?
Μ.Γ.: Το πρώτο σημαντικό εφόδιο θα έλεγα ότι είναι η εργατικότητα και η επιμονή: το να πετύχεις οτιδήποτε σημαντικό χρειάζεται σίγουρα δουλειά και συνεχή προσπάθεια και, όπως είχε πει και ο Έντισον, «η επιτυχία είναι 1% έμπνευση και 99% ιδρώτας». Σαν δεύτερο εφόδιο θα έβαζα την ευελιξία και την δυνατότητα προσαρμογής: ειδικά σε νέες και μοντέρνες επιστήμες (όπως η Πληροφορική), το πεδίο της έρευνας εξελίσσεται διαρκώς και είναι εξαιρετικά σημαντικό να μπορείς συνεχώς να μαθαίνεις νέα πράγματα και να προσαρμόζεις την δουλειά σου σε νέες ιδέες, κατευθύνσεις, και τεχνολογίες αιχμής. Το τελευταίο, και ίσως το πιο σημαντικό εφόδιο, είναι η αγάπη για την επιστήμη σου: αυτή είναι το πραγματικό θεμέλιο για να χτίσεις μία επιτυχημένη επιστημονική καριέρα με διάρκεια, ενώ, χωρίς αυτήν, οποιοδήποτε άλλο εφόδιο καθίσταται ανούσιο.
6.Μοιραστείτε μαζί μας ό,τι θέλετε να καταθέσετε για τα φοιτητικά σας χρόνια στο Πανεπιστήμιο Πατρών ή όποιες άλλες σκέψεις θέλετε ενδεχομένως αναφορικά με την Επιστήμη σας.
Μ.Γ.: Έχω πραγματικά τόσες όμορφες αναμνήσεις από τα φοιτητικά μου χρόνια στην Πάτρα: από τις εξόδους με φίλους στα Ψηλαλώνια και στη Γεροκωστοπούλου, τα ξέφρενα γλέντια του Πατρινού καρναβαλιού, αλλά και τα ξενύχτια διαβάζοντας για εξετάσεις, λύνοντας ασκήσεις, και δουλεύοντας σε projects. Μακριά από το σπίτι, ανεξαρτητοποίηση, ρουφώντας νέα γνώση και νέες δεξιότητες, αλλά και κάνοντας νέους δεσμούς και φιλίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι και σήμερα. Από τις πιο όμορφες περιόδους στη ζωή μου, χωρίς καμία αμφιβολία!
Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων, Εθιμοτυπίας και Εκδηλώσεων, Πανεπιστήμιο Πατρών